V. Galba mox tenente rem p. missus ad gratulandum, quaqua
iter convertit homine, quasi adoptionis gratia arcesseretur. Sed ubi turbari
rursus cuncta sensit, redit ex itinere, aditoque Paphiae Veneris oraculo, dum
de navigatione consulit, etiam de imperii spe confirmatus est. Cuius brevi
compos, et ad perdomandam Iudaeam relictus, novissima Hierosolymorum
oppugnatione duodecim propugnatores totidem sagittarum confecit ictibus,
cepitque ea natali filiae suae tanto militum gaudio ac favore, ut in
gratulatione imperatorem eum consalutaverint et subinde decedentem provincia
detinuerint nec non et minaciter efflagitantes, aut remaneret aut secum omnes
pariter abduceret. Vnde nata suspicio est, quasi desciscere a patre Orientisque
regnum sibi vindicare temptasset; quam suspicionem auxit, postquam Alexandriam
petens in consecrando apud Memphim bove Apide diadema gestavit, de more quidem
rituque priscae religionis; sed non deerant qui sequius interpretarentur. Quare
festinans in Italiam, cum Regium, dein Puteolos oneraria nave appulisset, Romam
inde contendit expeditissimus inopinantique patri, velut arguens rumorum de se
temeritatem, veni, inquit, pater, veni.
|