Lib. Cap.

 1  1,     3|    Romulus profuit. Nam et leges Romanis moresque constituit, qui
 2  1,    11|     reciperetur in regnum bellum Romanis intulit, auxilium ei ferente
 3  1,    11|          Porsenna, qui pacem cum Romanis fecerat, praestaret auxilium,
 4  1,    11|        reges exactos, cum Sabini Romanis bellum intulissent, victi
 5  2,     2|          quae sub ipsis agebant, Romanis adiunxit, ipsam Praeneste
 6  2,     6|        est. Et cum Latini, qui a Romanis subacti erant, milites praestare
 7  2,     6|    milites praestare nollent, ex Romanis tantum tirones lecti sunt,
 8  2,     6|         efficiebat. Parvis adhuc Romanis rebus tanta tamen in re
 9  2,     6|         quidam ex Gallis unum ex Romanis, qui esset optimus, provocavit.
10  2,     7|       milites dare, hoc quoque a Romanis exigere coeperunt, ut unus
11  2,    11|  renuntiarent Pyrro quaecumque a Romanis agerentur. Commissa mox
12  2,    13|       Pyrro est a senatu eum cum Romanis, nisi ex Italia recessisset,
13  2,    13|       milia caesa hostium, et ex Romanis tantum quinque milia; Pyrrus
14  2,    15|          missi Romam venere et a Romanis amicitiam, quam petierant,
15  2,    16|      triumphatum est. Conditae a Romanis civitates Ariminum in Gallia
16  2,    19|          consulibus in Sicilia a Romanis res magnae gestae sunt.
17  2,    19| nobilitate Syracusanorum pacem a Romanis impetravit deditque argenti
18  2,    20|     occidit. Neque ulla victoria Romanis gratior fuit, quod invicti
19  2,    21|          Carthaginienses pacem a Romanis petiverunt. Quam cum Regulus
20  2,    23|        cum continuae calamitates Romanis displicerent, decrevit senatus,
21  2,    24|       proficisceretur et pacem a Romanis obtineret ac permutationem
22  2,    25|          senem et paucos, qui ex Romanis capti fuerant, redderentur.
23  2,    25|          rediit, offerentibusque Romanis, ut eum Romae tenerent,
24  3,     1|          intulerat. Ille gratias Romanis egit, auxilia a Romanis
25  3,     1|          Romanis egit, auxilia a Romanis non accepit. Iam enim fuerat
26  3,     2|          qui ex condicione pacis Romanis parere debebant, ad rebellandum
27  3,     5|       Alpes transierunt. Sed pro Romanis tota Italia consensit, traditumque
28  3,     7|          bellum Punicum secundum Romanis inlatum est per Hannibalem,
29  3,     7|    Saguntum, Hispaniae civitatem Romanis amicam, obpugnare adgressus
30  3,     9|     adversus Hannibalem postea a Romanis Q. Fabius Maximus. Is eum
31  3,    11|          Italiae civitates, quae Romanis paruerant, se ad Hannibalem
32  3,    11|          transtulerunt. Hannibal Romanis obtulit, ut captivos redimerent,
33  3,    11| subigeret, a duobus Scipionibus, Romanis ducibus, vincitur. Perdit
34  3,    12|       hac condicione, ut deletis Romanis ipse quoque contra Graecos
35  3,    13|      capti mille quingenti, et a Romanis Sardinia subacta. Manlius
36  3,    18|          de belli coepit eventu. Romanis ingens animus accessit;
37  3,    19|         ab Hannibale tenebantur, Romanis se tradiderunt.~ ~20.
38  3,    22|        eorum ex urbe venientes a Romanis capti sunt, sed iubente
39  4,     2|          naves haberet, reliquas Romanis dederet, per annos decem
40  4,     3|           patriam suam, metu, ne Romanis traderetur, relinquens.
41  4,     3|  Philippo, quia contra Antiochum Romanis fuisset auxilio, filius
42  4,     4|          fusus est. Auxilio fuit Romanis in ea pugna Eumenes, Attali
43  4,     4|         et Rhodiis, qui auxilium Romanis contra regem Antiochum tulerant,
44  4,     5|           qui victo Antiocho, ne Romanis traderetur, ad Prusiam,
45  4,     5|    Flamininum. Et, cum tradendus Romanis esset, venenum bibit et
46  4,     6|        bellum gesserat et postea Romanis contra Antiochum auxilium
47  4,     6|        Illyrici, Gentium nomine. Romanis autem in auxilio erant Eumenes,
48  4,     7|        omnes, quas rex tenuerat, Romanis se dediderunt; ipse rex,
49  4,     7|          et Illyriis hae leges a Romanis datae: ut liberi essent
50  4,    13|         Caecilius Metellus dux a Romanis contra Pseudophilippum missus
51  4,    16|  peterent, responsum est numquam Romanis placuisse imperatores a
52  5,     3|       Herennius, A. Cluentius. A Romanis bene contra eos pugnatum
53  5,     5|        id faceret, quod bellum a Romanis et ipse pateretur. Quare
54  6,    12|        maria infestabant ita, ut Romanis toto orbe victoribus sola
55  6,    13|           quia bellum sine causa Romanis commovisset.~ ~14.
56  6,    25|         senatoribus equitibusque Romanis. Praecipui fuerunt inter
57  9,     2|   adflixit. Rediens haud longe a Romanis finibus interfectus est
58  9,    25|    ingentes captivorum copias in Romanis finibus locaverunt.~ ~26.
59 10,    17|        mutare voluisset, sicut a Romanis omnibus his bellis, quae