Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  1, 10 |     adfectans. quibus mox Caesar acrius efferatus, velut contumaciae
 2   xxi, 16, 9  |     increpuisset, in quaestiones acrius exurgens quam civiliter,
 3  xxii,  9, 9  |         nusquam a vero abductus, acrius in calumniatores exsurgens,
 4  xxvi,  4, 5  |      aliae gentes Africam solito acrius incursabant; Thracias et
 5  xxvi, 10, 6  |           saevitum est in multos acrius quam errata flagitaverant
 6  xxvi, 10, 16 |       densitate praevia fulgurum acrius vibratorum tremefacta concutitur
 7 xxviii,  6, 12|     missus ad Gallias, excitavit acrius principem. ideoque tribunus
 8  xxix,  1, 6  |         vel temptati quaestionem acrius veniretur, exclamabat Palladius
 9  xxix,  5, 49 |      voces ad dimicandum quosdam acrius incitarunt, alios deserere
10  xxxi,  5, 5  |          est ventum. efferatique acrius barbari cum necessitudines
11  xxxi,  7, 12 | conicientes ambustas mucronesque acrius resistentium pectoribus