Lib. Cap. Par.
1 xiv, 1, 2 | adsidua, humani cruoris avida nihil mitius quam maritus; qui
2 xiv, 2, 2 | in scaphas eisdem sensim nihil opinantibus adsistebant
3 xiv, 2, 4 | tempore cum adventicium nihil inveniretur, relicta ora
4 xiv, 2, 11 | ultimum artibus multum cum nihil impetraretur, pavore vique
5 xiv, 6, 2 | deflexerit quae Romae gererentur, nihil praeter seditiones narratur
6 xiv, 6, 26 | haec similiaque memorabile nihil vel serium agi Romae permittunt.
7 xiv, 7, 15 | nihil morati post haec militares
8 xiv, 9, 7 | discrimen vitae vexatus nihil fateri conpulsus est. ~8.
9 xiv, 10, 12 | alienae custos salutis nihil non ad sui spectare tutelam
10 xiv, 11, 20 | paludamento communi, eum post haec nihil passurum velut mandato principis
11 xv, 1, 1 | captu limatius absolvemus, nihil obtrectatores longi, ut
12 xv, 1, 1 | moras rumpens intempestivas nihil subtrahit cognitioni gestorum. ~
13 xv, 5, 3 | hoc inpetrato, cum ille nihil suspicans simpliciter praestitisset,
14 xv, 5, 6 | ducturus Silvanum adgredi nihil tale conatum, quale insidiatores
15 xv, 5, 16 | accepto praemio prodituros, nihil tutum ex praesentibus ratus
16 xv, 5, 25 | mollius vergente securitate nihil metuens hostile deciperetur. ~
17 xv, 8, 2 | eruditi infatuabant hominem, nihil esse ita asperum dictitantes
18 xv, 8, 20 | vocibus saepe audiebatur: nihil se plus adsecutum quam ut
19 xvi, 2, 2 | nihil itaque remittentibus curis,
20 xvi, 2, 8 | militi, civitatem Remos nihil prolatandum existimans petit,
21 xvi, 7, 9 | opponat, hoc monitu recordetur nihil super eo relatum praeter
22 xvi, 8, 6 | ad arbitrium temporum cum nihil post tormenta multorum inveniretur
23 xvi, 9, 1 | militum amittebant, interdum nihil prospicere prorsus quod
24 xvi, 10, 3 | ubi vero proeliorum ardor nihil perpeti poterat segne, alium
25 xvi, 11, 12 | recens advectus est, ideo nihil sumere potuerunt quod partem
26 xvi, 12, 22 | discriminum vertices, cum nihil caveri solet praeter id
27 xvi, 12, 34 | eum residui idem facere nihil morati: nec enim eorum quisquam
28 xvi, 12, 37 | immobiles. igitur cum equites nihil praeter fugae circumspectantes
29 xvi, 12, 40 | sim imperator, respondete nihil fallentes: solus in Boeotia
30 xvii, 1, 13 | conceptis ritu patrio verbis nihil inquietum acturos sed foedera
31 xvii, 2, 4 | conperisset et asportatos, nihil amplius ausa repedavit ad
32 xvii, 5, 5 | coalitus ab adulescentia prima nihil umquam paenitendum admisi. ~
33 xvii, 5, 12 | cum decore et honestate nihil pudori nostro pra ereptura
34 xvii, 10, 3 | esse iussus et placido, nihil arbitrio suo relinquens
35 xvii, 10, 5 | regis alterius pagus et quia nihil videbatur deesse praeter
36 xvii, 10, 9 | internicionem regione eius vastata nihil inveniri poterat quod daretur. ~
37 xvii, 11, 4 | iniqui multa scrutantes cum nihil unde vituperari deberet
38 xvii, 11, 4 | rerum cupidum adserebant: nihil interesse oblatrantes argumento
39 xviii, 6, 2 | inerti et umbratili milite nihil amiserat per decennium,
40 xviii, 6, 23 | ut verius dixerim, timidi nihil exaggeremus praeter ea quae
41 xviii, 7, 4 | ipsis marginibus Tigridis nihil viride cerneretur. tunc
42 xviii, 7, 7 | fundata cum mortuis pace nihil formidans, more vitae remissioris
43 xviii, 9, 3 | compulit imperator, ubi nihil praeter bella timetur externa,
44 xix, 2, 12 | poterat campis et convallibus nihil praeter arma micantia ferarum
45 xix, 3, 3 | utilia agitando complura nihil proficiens visebatur ut
46 xix, 6, 4 | deleantur, aut exuta periculis nihil egisse operae pretium pro
47 xix, 7, 6 | stridore inmanitateque corporum nihil humanae mentes terribilius
48 xix, 8, 5 | noctis postica, per quam nihil servabatur, evado et squalentum
49 xix, 11, 9 | licet properari sentirent, nihil tam praeceps fingentes stabant
50 xix, 13, 2 | diu provinciam obtinente nihil accideret quod animadversione
51 xx, 4, 16 | redite iam nunc ad sedes nihil visuri, quia displicet,
52 xx, 8, 6 | fidus tuas aures implevi, nihil usquam periculis meis adsignans,
53 xx, 9, 2 | contuens mortis, egredi iussit, nihil post haec percontatus vel
54 xx, 9, 4 | pergere celeri statuit gradu, nihil novatorum se adserens suscepisse,
55 xx, 10, 2 | Galliarum. quos adortus subito nihil metuentes hostile nimiumque
56 xx, 11, 3 | duxerat, redit ad regnum nihil ausus temerare postea promissorum,
57 xxi, 2, 2 | replicando, quibus fretus nihil asperum sibi superesse existimabat
58 xxi, 2, 3 | agebat itaque nihil interim de statu rerum praesentium
59 xxi, 3, 1 | Vadomarii exorsos, unde nihil post ictum foedus sperabatur
60 xxi, 4, 3 | transgressus Vadomarius flumen, ut nihil in profunda metuens pace,
61 xxi, 4, 3 | ultro semet, ut suspicionis nihil relinqueret abiturus, ad
62 xxi, 4, 5 | conpulsis, super quibus nihil fuerat imperatum. ~6.
63 xxi, 4, 7 | ad longinqua formidabat, nihil remittentibus curis barbaros
64 xxi, 4, 8 | auxiliorum expeditissimis globis nihil metuentes huius modi circumvenit,
65 xxi, 5, 7 | conscientiam meam, quod nihil voluntate praeter ea, quae
66 xxi, 6, 7 | hortaturi nostra sentire et nihil fallax temptare vel fraudulentum. ~
67 xxi, 10, 1 | Nihil deinde amoto Lucilliano
68 xxi, 12, 1 | agens tunc apud Naessum nihil a tergo timens adversum,
69 xxi, 12, 5 | et quia nihil praeter pugnam iam sperabatur,
70 xxi, 12, 14 | artibus antistarent, quibus nihil praeter moenium supererat
71 xxi, 16, 1 | dignitates inpendio parcus, nihil circa administrationum augmenta
72 xxi, 16, 4 | versificandum transgressus nihil operae pretium fecit. ~5.
73 xxii, 6, 3 | cumque nihil aliud agi permitterent,
74 xxii, 7, 8 | quae cum ita divideret nihil segnius agi permittens,
75 xxii, 8, 25 | qui isdem adnexi sunt, nihil memoratu traditur dignum. ~
76 xxii, 8, 47 | securi voracium beluarum: nihil enim in Ponto huius modi
77 xxii, 11, 5 | professionisque suae oblitus, quae nihil nisi iustum suadet et lene,
78 xxii, 14, 7 | Soli sacratur, super quo nihil dicitur memorabile; sequens
79 xxii, 16, 12 | Roma in aeternum attollit, nihil orbis terrarum ambitiosius
80 xxiii, 1, 7 | omni ratione defendere, nihil remittente vi mortis. isdem
81 xxiii, 5, 14 | sacri repente conspecti nihil significare aiebant, sed
82 xxiii, 5, 21 | exsectis cruribus relinquetur. nihil enim praeter dolos et insidias
83 xxiii, 5, 24 | sublatis altius scutis nihil periculosum fore vel arduum
84 xxiii, 6, 42 | ratione per oras maritimas nihil condiderunt insigne - inter
85 xxiii, 6, 46 | caeli, ut recte spectantibus nihil eis videatur ad felicitatem
86 xxiii, 6, 68 | apud se tradentes gignentia nihil ipsi comparent adventicium. ~
87 xxiii, 6, 84 | calceos tamen et verticem nihil videatur intectum. armillis
88 xxiv, 2, 12 | fabricatae, quo aedificii genere nihil esse tutius constat. ~13.
89 xxiv, 2, 20 | cessasse opera et munitores nihil temptare viderent ulterius,
90 xxiv, 4, 19 | districtis necessitatibus nihil tam leve est, quod non interdum
91 xxiv, 4, 20 | facinoribus speciosis inclaruit. nihil enim asperum ira et dolore
92 xxiv, 4, 20 | succenso militi videbatur, nihil munitoribus erat pro salute
93 xxiv, 8, 4 | et cum nihil humani proficerent sensus
94 xxv, 1, 18 | lugubre sibilantium fragor, nihil perpetiens iam remissum,
95 xxv, 4, 2 | ut post amissam coniugem nihil umquam venereum agitaret:
96 xxv, 4, 25 | vastandam Italiam perrumpendis nihil, multa et nefanda perpessis
97 xxv, 9, 3 | quadam agresti porrecto, nihil tamen ad diem perdidisse
98 xxv, 9, 4 | cumque nihil promoveretur, iuris iurandi
99 xxvi, 4, 3 | se superari considerans, nihil morandum ratus quintum Kalendas
100 xxvi, 4, 6 | foedera firmarat et pacem, nihil obstare debebit quo minus
101 xxvi, 5, 10 | mediterranea militem, qui nihil praeter negotium ipsum auditum
102 xxvii, 2, 3 | perrupit contraque Germani nihil praeter inefficaces minas
103 xxvii, 5, 5 | locatis emensum, unde quia nihil agi potuit dirimente magnitudine
104 xxvii, 6, 12 | his inpendere, quos regis, nihil alienum putare quod ad Romani
105 xxvii, 7, 8 | aliquem egestate obstrictum nihil reddere posse dicebatur,
106 xxvii, 9, 7 | immobiles diu mansere, nihil audentes hostile. ~8.
107 xxvii, 9, 10 | Brutum Tullius refert, ut cum nihil ad gratiam faceret, omnia
108 xxvii, 12, 8 | mucronibus repens, cum castra nihil metuentium invasissent,
109 xxviii, 1, 43| redire coeptorum, tamen nihil impedituri temporum cursus
110 xxviii, 2, 14| multorum, rapiendi dulcedine nihil praetermitterent, intercepti
111 xxviii, 6, 21| destinatius adserentes nihil eorum mandasse, quas docuerat
112 xxviii, 6, 26| Meterius" et in fine post multa nihil ad rem pertinentia "salutat
113 xxviii, 6, 28| plenissimam fidem; ad quam nihil responsum est. ~29.
114 xxix, 1, 18 | turgidus, pari eodemque iure, nihil inter se distantibus meritis,
115 xxix, 1, 34 | continens rerum. cumque nihil praeter se quisque cernens,
116 xxix, 2, 10 | fremebundus et minax, cui nihil licere debuerat, quia omnia
117 xxix, 2, 18 | Valenti scire per te licuisset nihil aliud esse imperium, ut
118 xxix, 2, 20 | oraculi firmaretur, quod nihil inpune praedixerat perpetrari. ~
119 xxix, 3, 7 | locuti sunt bona. cumque nihil quaestiones reperirent adsiduae,
120 xxix, 4, 2 | indiciis, ubi conprehendi nihil operiens poterit ante dictus,
121 xxix, 5, 16 | ceteris quae interceperat, nihil cunctatus restituit, ut
122 xxix, 5, 19 | tectiore consilio id moliri ut nihil hostile metuentem exercitum
123 xxix, 5, 46 | conperit revertisse: quos nihil moratus, ut antea, agminibus
124 xxix, 6, 6 | Danubium transgressae, cum nihil exspectaretur hostile, occupatam
125 xxix, 6, 16 | indultae foederibus pacis nihil egere contrarium, eo maxime
126 xxix, 6, 18 | solitum cursum, absterso metu nihil postea molestum exspectabatur. ~
127 xxx, 1, 19 | verecundius invitavit: qui nihil adversum metuens venit,
128 xxx, 2, 3 | hanc respondit sententiam nihil derogare se posse placitis
129 xxx, 4, 10 | iudicantis. ait enim "cumque nihil tam incorruptum esse debeat
130 xxx, 4, 18 | avaritiae venundati et usucapti, nihil praeter interminatam petendi
131 xxx, 6, 2 | fidem addendo firmabant: nihil ex communi mente procerum
132 xxx, 9, 2 | conscientiae violatus obscenae, nihil incestum: hancque ob causam
133 xxx, 9, 2 | potuit, necessitudinibus suis nihil indulgens, quas aut in otio
134 xxxi, 7, 8 | nihil post haec inter partes praeter
135 xxxi, 14, 6 | negotia spectanda mandabat, nihil agi contra libidinem suam
136 xxxi, 15, 1 | quaerens: cum praeter se nihil singuli cernere poterant,
137 xxxi, 15, 11 | infixae vero corporibus nihil vigoris perdebant, aut certe,
|