Lib. Cap. Par.
1 xiv, 2, 20| abscessere latrones nulla re amplius memorabili gesta,
2 xiv, 3, 1 | Eo adducta re per Isauriam, rege Persarum
3 xiv, 10, 10| condicionibus petebatur, eamque ex re tum fore sententiarum via
4 xv, 4, 1 | Re hoc modo finita... et Lentiensibus,
5 xv, 5, 4 | memorato itaque duce Gallias ex re publica discursante barbarosque
6 xv, 5, 5 | ingressus intimum capto e re tempore, deinde sperans
7 xv, 5, 7 | ingenio Silvanus etiam nulla re perterrente timidior conposita
8 xv, 5, 28| post exsudatos magnos pro re publica labores et crebros
9 xv, 5, 35| interfecto inaestimabili gaudio re cognita princeps insolentia
10 xv, 7, 6 | consortium decretis obsistens in re, quam brevi textu percurram. ~
11 xv, 8, 14| adsignatam tibi ab ipsa re publica stationem cura pervigili
12 xv, 9, 4 | Drasidae memorant re vera fuisse populi partem
13 xvi, 5, 9 | congressibus proeliorum, aut in re civili magnanimitate correxerit
14 xvi, 7, 4 | forsitan non credenda ea re, quod, si Numa Pompilius
15 xvi, 8, 11| bucinas potentes in regia ea re, ut damnatorum petita bona
16 xvi, 10, 3 | Deciorum exempla vovisse pro re publica spiritum III, alium
17 xvi, 10, 21| sequi iubemur, quicquid pro re publica mandaverit impleturi. ~
18 xvi, 12, 39| futuri participes, si eos pro re publica dimicantes reliquimus
19 xvii, 1, 4 | octingentos inposuit milites ea re, ut vi ingenti sursum versum
20 xvii, 2, 1 | Quibus ut in tali re conpositis firmiter, ad
21 xvii, 9, 6 | Iulianus illo est missus, ea re quod nec ipsi quod daret
22 xvii, 10, 9 | transferre, ita ut Suomarius, ea re conpelli non potuit, quod
23 xviii, 1, 2 | idque ea re levi labore correxit quod
24 xviii, 3, 6 | adrogantisque propositi, ea re multis exosus quo et, dum
25 xviii, 5, 3 | nocte concubia transfretat, re contraria, specie Zopyri
26 xix, 2, 10| hebetaverunt tenebrae ea re, quod obstinatione utrimque
27 xix, 3, 2 | gloriae circumcideret etiam ex re publica processuram. ~3.
28 xx, 7, 6 | Atque ea re sauciabantur plerique Parthorum,
29 xx, 8, 22| pepercisset, caritates eius cum re familiari intacta, publici
30 xxi, 3, 5 | Phoenicen regens ostendit. sed re ipsa convictus abstinuit.
31 xxi, 10, 5 | His ut in re tali tamque urgenti conpositis,
32 xxi, 12, 4 | obstinatione gliscente ex conloquio re infecta disceditur. ~5.
33 xxi, 13, 7 | semper superaverit motus, re tamen magnam ei difficultatem
34 xxi, 13, 10| Sollicitus semper nequid re levi vel verbo conmittam
35 xxi, 13, 16| angustias opponendum, ea re aliis antelatum, quod ut
36 xxi, 14, 5 | ausus quaedam super hac re disserere mystica, alteque
37 xxii, 2, 2 | qua re cognita post exemptos periculorum
38 xxii, 14, 7 | Super qua re pauca conveniet expediri.
39 xxiii, 3, 6 | Tigridem, quod iter etiam re cibaria de industria iusserat
40 xxiii, 4, 1 | Re ipsa admoneor, breviter,
41 xxiii, 4, 7 | indidit aetas novella ea re, quod asini feri eum venatibus
42 xxiii, 5, 6 | Sallustius praesens, ea re supplicio capitali damnarat,
43 xxiii, 5, 18| huius lateris securitate re publica, quae de nobis magnifice
44 xxiii, 6, 9 | potestatem Caesarum redacta re publica, nobiscum hae nationes
45 xxiii, 6, 20| hoc translata vocabulum ea re quod inter Onam et Tigridem
46 xxiv, 3, 5 | nam et Fabricii familiari re pauperes rexere bella gravissima,
47 xxvi, 1, 5 | quia nullo renitente hoc e re publica videbatur, missis
48 xxvi, 6, 17| repentina iucunditate, ea re potius incitante, quod Petro
49 xxvi, 10, 8 | eodem punitus negotio ea re, quod divo Iuliano fuit
50 xxvii, 3, 4 | pulcherrimam incenderunt, ea re perciti quod vilis quidam
51 xxvii, 3, 15| qui esse poterant beati re vera, si magnitudine urbis
52 xxvii, 4, 10| Verum aucta re publica, dum consulare vigeret
53 xxvii, 7, 7 | imitatus Florentius cum in re quadam venia digna audisset,
54 xxvii, 12, 18| subverteret omnia, quae ex re sua struxere Romani. ~
55 xxix, 1, 8 | adeptus iam gradum. et erat re vera ita ut opinati sunt.
56 xxix, 1, 35| concepta ex vatibus, de re non cunctabatur sed tempus
57 xxix, 3, 4 | praemiumque ideo exspectantem, ea re praecepit occidi, quod pondus
58 xxix, 5, 24| Sagittariorum Curandium ea re iussit occidi, quod nec
59 xxix, 6, 19| Eventus Boni cognominatam ea re, quod huius numinis prope
60 xxx, 4, 10| incorruptum esse debeat in re publica quam suffragium,
61 xxx, 7, 2 | pueritia prima Funa rius ea re, quod nondum adultus venalem
62 xxxi, 5, 14| congruentes ad speciosam pro re publica mortem tamquam ad
63 xxxi, 8, 2 | post quae re petivit Gallias Richomeres
64 xxxi, 9, 1 | Re in hunc modum peracta, Gothi,
65 xxxi, 10, 13| bellandi comperti. qui ea re animorum aucta fiducia quod
|