Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  9, 1 |         palamve agitabantur, occultis Constantium litteris edocebat inplorans
 2   xiv,  9, 2 | consarcinantibus insidias graves apud Constantium, cetera medium principem
 3    xv,  5, 33|            obligatum gratia retineret Constantium, ut dubium tamen et mutabilem
 4    xv,  8, 1 |           textus superior, agebantur. Constantium vero exagitabant adsidui
 5   xvi, 11, 7 |      confessus est relatione fefellit Constantium finxitque hos eosdem tribunos
 6  xvii,  4, 12|         sufflantes adulatores ex more Constantium id sine modo strepebant
 7  xvii,  5, 2 |             quodam legato litteras ad Constantium dedit nusquam a genuino
 8  xvii, 13, 33|              ex usu testata non posse Constantium vinci, tentoria repetit
 9   xix, 11, 1 |                Inter haec ita ambigua Constantium Sirmi etiam tum hiberna
10    xx,  4, 1 |                           Properantem Constantium orienti ferre suppetias
11    xx,  8, 2 |            anxius, nusquam adsensurum Constantium factis multa volvendo considerans,
12    xx,  8, 21|            relicta digressus venit ad Constantium itineribus lentis, utque
13    xx,  9, 1 |           etiam tum degentem invenere Constantium, Mazacam antehac nominatam,
14    xx, 10, 1 |       argueretur et deses, legatis ad Constantium missis in limitem Germaniae
15   xxi,  1, 1 |              semperque ambigens utrum Constantium modis omnibus alliceret
16   xxi,  1, 6 |               Galliis incessere ultro Constantium, coniciens eum per vaticinandi
17   xxi,  3, 5 |              notario, quem miserat ad Constantium, scrutatoque siquid portaret,
18   xxi,  4, 6 |        notarium et quae scripserat ad Constantium conperisset iam publicata,
19   xxi,  5, 11|             iuris iurandi nexu contra Constantium nequaquam se constringi
20   xxi,  7, 5 |           neque id consilium fefellit Constantium. eo enim superstite nullus
21   xxi, 10, 7 |            concordiam provocari posse Constantium, orationem acrem et invectivam,
22   xxi, 12, 23|               a nobilitate legatos ad Constantium missos, exinde reversos
23   xxi, 15, 5 |          rumorque loquebatur incertus Constantium voluntatem ordinasse postremam,
24   xxi, 16, 12|       indicium magnae, imperio eundem Constantium sine cruore cessisse quam
25  xxii,  2, 1 |            atque Aligildus, defunctum Constantium nuntiantes, addentesque
26  xxii,  3, 3 |               Gallum conposuisse apud Constantium, dum sub eodem Caesare officiorum
27  xxii, 11, 6 |               quoque maligne docuisse Constantium, quod in urbe praedicta
28  xxii, 14, 4 |              profectum a civitate sua Constantium inter honoratos deducens
29   xxv,  1, 6 |           satrapa, legatus quondam ad Constantium principem missus ac benigne
30   xxv,  9, 3 |              ore volubili replicabat, Constantium inmani crudescente bellorum
31   xxv, 10, 14|      inveniretur. et aemulari malebat Constantium, agens seria quaedam aliquotiens