Lib. Cap. Par.

 1   xvi,  4, 2 | substridens cum erumpere saepe conatus paucitate praesentis manus
 2   xvi, 11, 5 |  procul dubio grassatores: nec conatus inritus fuit. ~6.
 3   xvi, 12, 39|       numquam repperit, inriti conatus stultitiam indicare? redeamus
 4  xvii, 12, 9 |    maiorem misericordiam movit conatus aliquotiens parumque inpediente
 5   xxi,  7, 7 |      futuros possit antevenire conatus, quam primum hibernis egressus,
 6   xxi, 10, 3 |   ducum populorumque reppulere conatus. ~4.
 7   xxi, 15, 2 |  positam, egredique secuto die conatus invalente morbi gravitate
 8  xxiv,  4, 31|  multitudine armata, prohibere conatus, catervis sequentium militum
 9  xxiv,  5, 7 |       est periculum propulsare conatus. ~8.
10   xxv,  8, 13|  funera, eam saepius oppugnare conatus. ~14.
11 xxvii,  5, 5 |       hostiles pari alacritate conatus fusius Danubii gurgitibus
12 xxvii,  9, 6 |    patuisset facultas, adoriri conatus, per angustum quendam transiens
13 xxvii, 12, 11|       regis multiformes lusere conatus. ~12.
14 xxviii,  3, 3| periculum grave, ni inter ipsa conatus principia fuisset extinctum. ~
15  xxix,  1, 7 |        obumbrare iam publicata conatus rei totius calamitosum aperit
16  xxix,  1, 34|       imperatorem referret, ut conatus est aliquotiens, ab eo prohibitum
17  xxix,  2, 5 |      quasi praenoscere altiora conatus, licet ipse de qualitate
18  xxix,  6, 16|        post multos perrumpendi conatus subinde temptatos in cassum,
19   xxx,  6, 6 |  adesse praescripta, dicereque conatus aliqua vel mandare, ut singultus
20  xxxi,  3, 2 |       fundatus et stabilis diu conatus est, inpendentium tamen
21  xxxi, 12, 17|             hocque inpedimento conatus intempestivi et Richomeris