Lib. Cap. Par.
1 xvi, 12, 32 | quoscumque autem pugnae signum inconsulte poscentes rupturosque
2 xvi, 12, 38 | quo agnito per purpureum signum draconis, summitati hastae
3 xvii, 12, 10 | solo iussus attolli orandi signum exspectantibus diu monstravit,
4 xix, 11, 10 | marha, quod est apud eos signum bellicum, exclamavit eumque
5 xx, 3, 9 | Et cum ad idem signum aequis partibus soli concurrerit
6 xx, 3, 10 | relicto sole migraverit signum. progressa itaque porrectius
7 xx, 3, 10 | et ad quartum pervenerit signum, radiis eius ad se conversis
8 xxiii, 5, 10 | exercitualibus ostendebant signum hoc esse prohibitorium principique
9 xxiv, 4, 14 | firmioribus animis ad certandum signum operiebantur armati. ~15.
10 xxiv, 6, 5 | pectoris excitus imperator signum sibi datum nostros, quod
11 xxiv, 6, 7 | veritique ne remanerent, post signum erectum, scutis, quae patula
12 xxv, 6, 14 | somno, efficacis audaciae signum elatis manibus contortisque
13 xxv, 8, 2 | transeundi amnis aperte signum dedere buccinae concrepantes,
14 xxv, 9, 1 | civitatem ingressus, gentis suae signum ab arce extulit, submigrationem
15 xxvi, 9, 7 | gestantes, quod defectionis signum est apertissimum. ~8.
16 xxviii, 4, 24| didicerint, ubi sit verbi gratia signum Mercurii vel quotam cancri
17 xxxi, 15, 15 | quod desperationis erat signum extremae, flexo in vesperam
|