Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  9, 5  |     rerum; Eusebius vero obiecta fidentius negans, suspensus in eodem
 2   xiv, 10, 9  |    sacrorum, mollito rigore, quo fidentius resistebant, optimates misere
 3    xv,  8, 10 |  inmobilis dum silerent, residua fidentius explicavit quia igitur vestrum
 4   xvi,  2, 4  |         milibus aegre transisse, fidentius Caesar audaciam viri fortis
 5   xix, 12, 12 |    urgeretur, purgando semper et fidentius absolutus est. ~13.
 6   xxi, 12, 13 |        oppetebant. quidam fossam fidentius transire conati, repentinis
 7  xxii,  7, 5  |        proiecti sunt, eum adiere fidentius, promittentes latebras monstrare
 8 xxiii,  3, 2  |    Procopio mandasseque arripere fidentius principatum si se interisse
 9 xxiii,  5, 5  |         tamen suasore cautissimo fidentius ultra tendebat, quoniam
10 xxiii,  5, 13 |       etiam id vetare procinctum fidentius adfirmabant, fulmen consiliarium
11 xxiii,  6, 33 |        superioris Indiae secreta fidentius penetraret, ad nemorosam
12  xxvi,  4, 1  |        militiae rector respondit fidentius «si tuos amas» inquit, «
13 xxviii,  6, 28|       fraude gratiano imperatore fidentius - Valentinianus enim obierat -
14  xxix,  5, 15 | praemissis muneribus Maurus ipse fidentius ad Romanum perrexerat ducem,
15  xxxi, 10, 9  |   dispersi, paulo postea stetere fidentius: et splendore consimili