Lib. Cap. Par.

 1   xiv,  1, 3 |         Clematius nec hiscere nec loqui permissus occideretur. ~
 2   xiv, 11, 22|          perfusus hactenus valuit loqui, quod plerosque incitante
 3   xvi,  7, 3 |     postulavit inductus iussusque loqui quod vellet, verecunde et
 4  xvii,  5, 4 |           celsiores fortunas idem loqui decet atque sentire, propositum
 5  xvii,  9, 5 |    existimet concitores, pro vita loqui sola testamur, non aurum
 6   xxi,  5, 2 | praecaveri. plus enim audire quam loqui militem decet actibus coalitum ...
 7 xxiii,  6, 80|    mensaeque adstanti hiscere vel loqui licet vel spuere: ita prostratis
 8   xxv,  3, 20|                          hactenus loqui vigore virium labente sufficiet.
 9   xxv,  4, 18|           cupiditate cum indignis loqui saepe adfectans. ~19.
10  xxvi,  6, 12|       properans, quia cum omnibus loqui periculosum erat et arduum,
11 xxvii,  6, 14|         omnibus una eademque voce loqui in multiplicibus advertimus
12 xxvii,  7, 9 |           copiam negant, inimicos loqui terrent amplitudine potestatis.