Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  35|        petisse ambitiose regnum et orationem dicitur habuisse ad conciliandos
 2      II,    4,  38|             Ibi in contionis modum orationem exorsus "ut omnia" inquit, "
 3     III,    9,  69| multitudinem fecisse: T. Quinctium orationem memorem maiestatis patrum
 4       V,    1,   3|           etiam exercitatus, talem orationem habuit: "si unquam dubitatum
 5       V,    1,   4|            militantium libet; quam orationem non apud vos solum sed etiam
 6       V,    2,  12|       tantum honorem credunt, alii orationem ipsum tempestivam de concordia
 7      VI,    1,   3|          provolvisset principumque orationem necessitate ultima expressam
 8      VI,    5,  40|            Adversus tam obstinatam orationem tribunorum cum prae indignitate
 9     VII,    2,  13|       gratantes ovantesque adire." Orationem Tulli exceperunt preces
10      IX,    8,  38|        tradidissent adiecissentque orationem convenientem mandatis, consul
11       X,    3,  26|        productus ad populum mediam orationem habuit, ut nec augere nec
12     XXI,    5,  39|  adhortandorum militum causa talem orationem est exorsus.~ ~40.
13    XXIV,    4,  23|                          Post hanc orationem claves portarum pecuniaeque
14    XXIV,    4,  28|       Apollonides, principum unus, orationem salutarem ut in tali tempore
15    XXVI,    2,  14|                               Hanc orationem Virri plures cum adsensu
16    XXVI,    6,  35|         recusatio esset, verterunt orationem eo ut dicerent privatis
17   XXVII,    5,  21|         tectis agere. hanc tribuni orationem ita obruit Marcellus commemoratione
18  XXVIII,    5,  27|             nunquam mihi defuturam orationem qua exercitum meum adloquerer
19  XXVIII,    5,  29|     tristem atrocemque vobis visam orationem meam: quanto creditis facta
20  XXVIII,    8,  40|           agi et frustra habiturum orationem qui tamquam de integra re
21     XXX,    4,  22|                                    Orationem eandem ferme quam apud Scipionem
22   XXXII,    3,  22|                           Secundum orationem praetoris murmur ortum aliorum
23   XXXII,    5,  33|  conloquium, rex eius esse priorem orationem qui daret pacis leges, non
24   XXXII,    5,  33|            Romanus: simplicem suam orationem esse; ea enim se dicturum
25   XXXII,    5,  33|            eorum fuissent, excepit orationem eius princeps Aetolorum
26   XXXII,    5,  37|           quibus longiorem exorsis orationem brevis interrogatio cessurusne
27  XXXIII,    5,  46|            secundis auribus accipi orationem animadvertit et infimorum
28   XXXIV,    3,  23|                               Post orationem Romani imperatoris percenseri
29    XXXV,    4,  32|                              Huius orationem subsecutae multitudinis
30    XXXV,    5,  50|          visus est, et facile erat orationem apud faventes aequis auribus
31   XXXVI,    1,   6|    principiis bellum, tamen eandem orationem <est> exorsus, qua in colloquio
32   XXXVI,    4,  27|      profuturam et totam in preces orationem versam; nec enim in causa
33   XXXVI,    4,  28|         legationis princeps longam orationem et varie ad mitigandam iram
34 XXXVIII,    5,  49|           conscripti, si longiorem orationem non cupiditas gloriandi
35 XXXVIII,    6, 50b|        sine ulla criminum mentione orationem adeo magnificam de rebus
36   XXXIX,    3,  37|         scio ego, Ap. Claudi, hanc orationem, qua sum adhuc usus, neque
37   XXXIX,    5,  43|        Valerius Antias, ut qui nec orationem Catonis legisset et fabulae
38      XL,    1,  15|          meditandum et componendam orationem sumpsissem, cum quid aliud
39      XL,    3,  34|            Liguribus iussu senatus orationem eam non novam Liguribus
40      XL,    4,  46|         petentium confusae in unum orationem interpellarunt. inde Aemilius
41     XLI,    3,  23|          regem, et, si dis placet, orationem eius probamus. et cum ferae
42     XLI,    3,  24|         ita disseruit: 'difficilem orationem Callicrates et mihi et omnibus,
43    XLII,    1,  14|         iam favor Persei venerat - orationem habuit, ceterum invisam
44    XLII,    4,  53|                      Cum per omnem orationem satis frequenti adsensu
45    XLIV,    3,  34|      urbanae contioni convenientem orationem: unum imperatorem in exercitu
46    XLIV,    3,  37|         eos> sermones talem consul orationem habuit.~ ~38.
47    XLIV,    3,  40|                          Post hanc orationem silentium fuit, partim traductis
48    XLIV,    3,  45|       lacrimaveratque, ita Evandri orationem aspernabatur; et quidam
49     XLV,    2,  25|                     Secundum talem orationem universi rursus prociderunt
50     XLV,    4,  44|        senatum appellasse aliamque orationem non tam honorificam audientibus