Lib. Cap. Par.

 1       V,    2,  11|      petissent patres quondam primo incepto repulsi, tandem tribunos
 2     VII,    1,   5|             tulit ea vi subactum se incepto destitisse. Nec, perinde
 3    VIII,    5,  33|        universo senatu perstaret in incepto immitis animus, tum pater
 4    VIII,    5,  34|             se tamen perstaturum in incepto nec ei, qui adversus edictum
 5     XXI,    7, 57b|             cum plurimum in celando incepto ad effectum spei habuisset,
 6   XXIII,    3,  18|           pudor etiam Hannibalem ab incepto avertit, castrisque communitis
 7    XXIV,    3,  19|           fierent, tenuit ne inrito incepto abiretur. vineae inde omniaque
 8     XXV,    1,   2|    discursum est ut tribuni repente incepto destiterint. aedilicia largitio
 9     XXV,    1,   5|  sufficiebat, senatus absistere eos incepto vetuit et triumviros binos
10     XXV,    3,  14|        consul absistendum temerario incepto ait; tutius sibi videri
11    XXVI,    2,   7|          consules, abscedere inrito incepto et movere a Capua statuit
12    XXVI,    2,  15|            ne id ipsum impedimentum incepto foret, dimittens praetorium
13    XXVI,    6,  38|             id foedum consilium cum incepto tum etiam exitu fuit. neque
14    XXVI,    6,  38|            ante abstitit tam audaci incepto quam idem obtundendo, docendoque
15    XXVI,    7,  40|         legiones. et adfuit fortuna incepto. Hanno erat imperator Carthaginiensium,
16  XXVIII,    2,   6|          tereret celeriter abstitit incepto classemque inde ad Cynum
17  XXVIII,    5,  25|      redierant enim in fines omisso incepto Mandonius et Indibilis,
18    XXIX,    6,  35|              abscederet inde inrito incepto. et - iam enim hiemps instabat -
19    XXXI,    3,  24|        Boeotiam Athenas ducit, pari incepto haud disparem eventum ratus
20    XXXI,    3,  24|      edidisset caedem, in temerario incepto tutum tamen receptum habuit
21    XXXI,    3,  25|             subsidio venire, omisso incepto Megara ac protinus Corinthum
22    XXXI,    3,  26| intromissumque praesidium absistere incepto coegerunt. diviso deinde
23    XXXI,    5,  43|      gentibus restituerat Philippus incepto forti, non prospero solum
24    XXXI,    6,  45|          regium praesidium - inrito incepto regressi ad Canastraeum
25   XXXII,    1,   4|             admoturus erat. Ceterum incepto absistere eum coegit subitus
26   XXXII,    1,   4|          pretium erat ut absisteret incepto Philippus effecerunt. Hiemps
27   XXXII,    2,  13|             nec tempus erat, omisso incepto in Macedoniam transcendit;
28   XXXII,    3,  23|            pertinacius Quinctius in incepto perstabat. Is quoque ut
29   XXXII,    3,  23|    sententiam concessit. Ita inrito incepto dimissis Achaeis reditum
30    XXXV,    2,  12|           referebatur: et tutum vel incepto vel eventu se consilium
31    XXXV,    4,  39|     Quinctium accusando. ita inrito incepto Villius ad Quinctium sese
32   XXXVI,    2,  14|             postquam perseverare in incepto vidit, tribuno cum duorum
33   XXXVI,    3,  18|       vallum transfixi sunt; et aut incepto irrito recessissent aut
34   XXXVI,    5,  34|         casura praemonens a furioso incepto eos deterreret, tamen sui
35   XXXVI,    5,  35|        consul; sed pudor, si irrito incepto abscederet obsidione, occurrebat.
36  XXXVII,    3,  17|          tempestate repulsus irrito incepto Samum revertisset, turpe
37  XXXVII,    4,  27|              tandem sub noctem vano incepto cum abstitissent, Teum postero
38 XXXVIII,    1,   5|       praetor spem nactus solvendae incepto forti obsidionis, Nicodamum
39 XXXVIII,    1,   6|         gesta res; ab duobus irrito incepto, cum temptassent magis quam
40 XXXVIII,    1,   6|            non ab eius solum noctis incepto recessere, sed in reliquum
41 XXXVIII,    2,  16|            regis Eumenis; audacique incepto praeter opinionem omnium
42 XXXVIII,    3,  28|        populariumque - desistere ab incepto voluerunt. Oppugnari deinde,
43 XXXVIII,    3,  30|            rem inclinatam cerneret, incepto destitit. Lacedaemonii deinde
44 XXXVIII,    4,  36|              impertire, destiterunt incepto. Rogatio perlata est, ut
45      XL,    2,  21|          utrum perseverandum sit in incepto an abstinendum. si pergat
46    XLII,    1,  10|         pariter consuli infensi, in incepto perstabant. itaque cum de
47    XLII,    5,  67| inexpugnabilis urbs esset, abstitit incepto. in Perrhaebiam flexis itineribus
48   XLIII,    1,   1|         legiones in Macedoniam vano incepto est conatus. Ingressum hoc
49    XLIV,    1,  12|             animadverterunt, inrito incepto Demetriadem petunt. ibi
50    XLIV,    3,  31|       armati defendissent, vano cum incepto moenibus pepulissent Romanos: