Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  32|          in publico iubet. Inde et civibus otii cupidis et finitimis
 2       I,    9,  54|          profecto superbiam regiam civibus esse quam ferre ne liberi
 3      II,    2,   7|          metui me crederem posse a civibus meis? Tam levi momento mea
 4      II,    3,  23|         imperio dimicantes, domi a civibus captos et oppressos esse,
 5      II,    3,  27|           aut auxilio esset consul civibus suis, imperator militibus.
 6      II,    4,  37|          quod sequius sit, de meis civibus loquor. Non tamen admissum
 7      II,    4,  38|           vobis esse? Vos omnibus, civibus, peregrinis, tot finitimis
 8      II,    5,  41|         fastidire munus volgatum a civibus isse in socios; saepe deinde
 9      II,    5,  41|         ambitiosus in socios eoque civibus vilior erat, ut alio munere
10      II,    5,  43|         aliquanto plus negotii cum civibus quam cum hostibus fuit.
11      II,    5,  46|      insigne spectaculo exemploque civibus erat. Ex his Q. Fabium -
12     III,    5,  35|          et aliis eiusdem fastigii civibus, nequaquam splendore vitae
13     III,    6,  42|          culpa quod ut odio essent civibus fecerant: alia omnis penes
14      IV,    1,   6|         Apparebat aut hostibus aut civibus de victoria concedendum
15      IV,    3,  17|          rettulit. Maior itaque ex civibus amissis dolor quam laetitia
16      IV,    6,  60|             tam id laetum patribus civibus universis nec prosperum
17       V,    1,   4|           utuntur; nos tamquam cum civibus agere volumus, agique tamquam
18       V,    4,  24|             Postremo se relinqui a civibus in patria posse: ut relinquant
19       V,    4,  27|        Camillo et ab hostibus et a civibus gratiae actae. Faliscis
20       V,    6,  44|         bello, in pace ab ingratis civibus pulsus sum. Vobis autem,
21      VI,    1,   4|         Romanos, agerque his novis civibus adsignatus. Revocati quoque
22      VI,    1,   5|           Tribus quattuor ex novis civibus additae, Stellatina Tromentina
23      VI,    3,  18|    hostibus, a superbis defenderem civibus. tam parvus animus tanti
24      VI,    4,  21|          accidere, quod Veliternis civibus suis tam diu impunita defectio
25      VI,    5,  36|            veteribus sociis, novis civibus, opem orantibus verecundia
26    VIII,    5,  36|            in castra rediit, neque civibus satis laetus adventus eius
27      IX,    5,  26|      relegandis tam procul ab domo civibus inter tam infestas gentes
28    XXII,    2,  11|             scriberet praeterea ex civibus sociisque quantum equitum
29    XXII,    4,  26|            aequatam, cum invicto a civibus hostibusque animo ad exercitum
30    XXII,    4,  29| extorqueamus, confessionem erroris civibus". Iam magna ex parte caesis
31    XXIV,    1,   5|      insigni differentes a ceteris civibus vidissent, ei conspexere
32     XXV,    1,   4|       fuerit, damnari se ab iratis civibus passum esse; decemviros
33     XXV,    2,  10|     testatusque quae praestitisset civibus eorum quos ad Trasumennum
34    XXVI,    2,  15|           copia eadem est quae his civibus meis, petatur a virtute
35   XXVII,    7,  40|            gloriam' inquit 'aut ex civibus victis gaudium meritum certe,
36  XXVIII,    5,  27|         nec me vita iuvaret invisa civibus et militibus meis. sed multitudo
37  XXVIII,    8,  39|  declaratum videmus ac vidisse nos civibus nostris renuntiaturi sumus,
38     XXX,    7,  43|           introire et conloqui cum civibus suis liceret qui capti in
39  XXXIII,    3,  22|       multis aliis viris fortibus, civibus ac sociis, cecidisse. oppidorum
40   XXXIV,    3,  32|   comprehensos omnibus audientibus civibus tuis te in custodia habiturum
41   XXXIV,    4,  42|     dederant, et, cum ob id se pro civibus Romanis ferrent, senatus
42    XXXV,    1,   7|            qui post eam diem socii civibus Romanis credidissent pecunias
43    XXXV,    1,   7|         pecuniae ius idem quod cum civibus Romanis esset.~ Haec in
44      XL,    2,  18|          deductae navalibus sociis civibus Romanis, qui servitutem
45      XL,    4,  42|            Duronius adiecit multis civibus Romanis et sociis Latini
46     XLI,    2,  13|          sociis dimidio minus quam civibus datum. itaque taciti, ut
47    XLII,    3,  32|           iniuria fieret, auxilium civibus laturos.~ ~33.
48     XLV,    2,  22|      causam a Polyarato et Dinone, civibus nostris, et iis, quos ut
49     XLV,    4,  43|      sociis nominis Latini quantum civibus, et sociis navalibus dedit