Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  19|        vicesimo anno ad metam eandem solis unde orsi essent, plenis
 2     III,    4,  27|              vallisque duodenis ante solis occasum Martio in campo
 3       V,    6,  39|            ingressi, haud multo ante solis occasum ad urbem Romam perveniunt.
 4       V,    6,  39|          foret, - deinde sub occasum solis, quia haud multum diei supererat, -
 5      VI,    4,  22|            imperatoris unici, quibus solis confiderent, profuturas
 6      IX,    7,  32|         finem facerent. Post occasum solis signum receptui datum est;
 7     XXI,    3,  30|             id longum, cum ab occasu solis ad exortus intenderent iter:
 8    XXII,    1,   1|          quosdam ictos fulminibus et solis orbem minui visum, et Praeneste
 9    XXII,    1,   4|         essent. Flaminius cum pridie solis occasu ad lacum pervenisset,
10    XXII,    2,  7b|               tandem haud multo ante solis occasum M. Pomponius praetor "
11   XXIII,    1,   8|             perturbationem causante. Solis ferme occasu patrem Calavium
12    XXIV,    1,   5|     suppliciorum. tres ex iis quibus solis aditus in domum familiarior
13    XXIV,    3,  17|           Romani minus quadringenti. solis fere occasu Nero diem noctemque
14    XXIV,    4,  21|              Theodotus ac Sosis post solis occasum iam obscura luce
15     XXV,    6, 27b|             qui tum tenebant ab ortu solis flare per dies plures venti,
16    XXVI,    7,  42|            condita urbs est, ab ortu solis et a meridie cincta mari:
17  XXVIII,    5,  26|             eius essent. sub occasum solis urbem ingressi sunt exercitumque
18    XXIX,    2,   7|              navibus et ante occasum solis urbem ingressi sunt.~ Postero
19    XXIX,    3,  14|              et facem Setiae ab ortu solis ad occidentem porrigi visam:
20     XXX,    1,   2|          circulum deinde ipsum maior solis orbis extrinsecus inclusit;
21     XXX,    1,   5|        imperaverat signa sub occasum solis efferri sunt coepta; ad
22     XXX,    2,  10|     navigatione absumpto sub occasum solis in portum - Rusucmona Afri
23     XXX,    2,  10|      adpulere. postero die sub ortum solis instruxere ab alto naves
24     XXX,    7,  38|           attulerant terrorem: Cumis solis orbis minui visus et pluit
25    XXXI,    5,  38|              caduceatore sub occasum solis misso ad consulem qui indutias
26    XXXI,    6,  44|           litteris verbisque, quibus solis valent, bellum adversus
27   XXXII,    3,  19|            quidem contio sub occasum solis tot legatorum perpetuis
28   XXXII,    4,  25|             enim pares eos oppidanis solis, qui idem quod Macedones
29  XXXIII,    3,  20|              oppugnabat, Zephyrio et Solis et Aphrodisiade et Coryco
30    XXXV,    3,  30|              ibi castris sub occasum solis positis levem armaturam,
31   XXXVI,    3,  17|              et omnia usque ad ortum solis ditissima regna Romano imperio
32  XXXVII,    1,  4a|              est, cum luna sub orbem solis subisset. et L. Aemilius
33  XXXVII,    2,  11| proficiscentem classem nolebat, post solis occasum profectus septuaginta
34  XXXVII,    3,  12|              traicere, non expectato solis ortu, ex quo statum caeli
35  XXXVII,    4,  21|          postquam haud procul occasu solis redeundi in castra tempus
36  XXXVII,    4,  23|              praepropere cum quinque solis navibus Hannibali occurrit;
37  XXXVII,    7,  56|          gratias egissent Rhodii, de Solis urbe, quae in Cilicia est,
38  XXXVII,    7,  56|   praebituros dixerunt. ita nihil de Solis mutatum est.~ ~57.
39 XXXVIII,    2,  12|          superato nullum momentum in solis per se Gallorum copiis fore.
40 XXXVIII,    2,  20|            duo difficilia ab hiberno solis ortu et ab aestivo occasu.
41   XXXIX,    2,  27|             adsentatores regios: his solis loqui et in senatu et in
42      XL,    3,  25|              tutabantur. sub occasum solis cum recessissent hostes,
43     XLI,    1,   2|          dilabente ad primum teporem solis perlucens iam aliquid, incerta
44     XLI,    3,  24|           cur execrabilis ista nobis solis velut dissertio iuris humani
45    XLII,    5,  58|       quartam hostis apparuerat; tum solis ortus erat. deinde ut plurium
46    XLIV,    3,  37|            quem ad modum, quia certi solis lunaeque et ortus et occasus
47     XLV,    1,   6|           lembus stabat. sub occasum solis deferuntur, quae ad usum
48     XLV,    3,  28|            maria <ab> occasu et ortu solis finitima artis faucibus