Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   4|          segnes venando peragrare saltus. Hinc robore corporibus
 2       V,    5,  34|   Segoveso sortibus dati Hercynei saltus; Belloveso haud paulo laetiorem
 3       V,    5,  34|    communirent. Ipsi per Taurinos saltus [saltum]que Duriae Alpes
 4     VII,    5,  36|           exploratores notior iam saltus esset, via patentiore ad
 5      IX,    1,   2|          sed ita natus locus est: saltus duo alti angusti silvosique
 6      IX,    1,   3|      Furculas Caudinas inter duos saltus clausos esse exercitus Romanos,
 7      IX,    1,  7a|       ubicumque congressuri sint; saltus Caudinos non ubique Samnitibus
 8      IX,    3,  14|          Furculas nec Caudium nec saltus invios esse, ubi errorem
 9      IX,    4,  17|         visus illi habitus esset, saltus Apuliae ac montes Lucanos
10      IX,    4,  19|   laboravimus: equitem, sagittas, saltus impeditos, avia commeatibus
11      IX,    6,  27|          venerunt. Et primo circa saltus, cum utrimque ad hostem
12      IX,    7,  36|        quam nuper fuere Germanici saltus, nulli ad eam diem ne mercatorum
13      IX,    7,  36|        quemquam externum Ciminios saltus intraturum. Vsque ad Camertes
14      IX,    8,  38|       ulteriorum semper gentem in saltus invios deductam, saeptam
15       X,    3,  24|         silvam viamque per devios saltus Romano bello fecisse. Quid
16     XXI,    4,  38|        dicere transisse; qui ambo saltus eum non in Taurinos sed
17    XXII,    1,   4|           equites ad ipsas fauces saltus tumulis apte tegentibus
18    XXII,    2,  14|         pecorum modo per aestivos saltus deviasque calles exercitum
19    XXII,    2,  16|          maxime, si posset, super saltus ab hoste insessos.~ ~17.
20    XXII,    2,  17|       praebebat. Qui ad transitum saltus insidendum locati erant,
21   XXIII,    5,  33| demonstrat [et] quae loca quosque saltus aut Romanus aut hostes teneant.
22    XXIV,    3,  20|         agrum proximosque Apuliae saltus dimissi; unde ceterae praedae
23     XXV,    6,  32|        Hasdrubal et Mago in avios saltus montesque recipientes sese
24    XXVI,    3,  17|     Iliturgim et Mentissam. huius saltus fauces Nero occupavit. Hasdrubal,
25   XXVII,    8,  46|           modo insideret angustos saltus ut transitum clauderet,
26    XXXI,    1,   2|           suarum, ad consulem per saltus prope invios pervenere.
27   XXXII,    1,   6|      Epiroten certior factus quos saltus cum exercitu insedisset
28  XXXIII,    4,  37|  adgressuros se rati per occultos saltus secuti sunt. quos non adepti,
29    XXXV,    2,  11|        consul. et ab tergo fauces saltus occupatae a parte hostium
30   XXXVI,    2,  10|          abest, in ipsis faucibus saltus, quae Tempe appellantur,
31   XXXVI,    3,  17| Macedonico bello inexsuperabilior saltus ad amnem Aoum fuit quam
32   XXXVI,    3,  17|      rupes, ne ante fauces quidem saltus, ut quondam Lacedaemonios
33 XXXVIII,    5,  49|      fecit. An etiam per Thraciam saltus patentes, qui angusti erant,
34   XXXIX,    2, 20b|            dum penitus in abditos saltus, quae latebrae receptaculaque
35   XXXIX,    2, 20b|           male gestae potuit: nam saltus, unde eum Ligures fugaverant,
36   XXXIX,    5,  45|     iussus. Galli Transalpini per saltus ignotae antea viae, ut ante
37      XL,    2,  17|      recesserant primum in devios saltus, deinde dimisso exercitu
38      XL,    3,  27|        pecorum modo fugientes per saltus invios consectati ceciderunt?
39      XL,    3,  27|       quem scrutantes ante devios saltus abditum et latentem vix
40      XL,    4,  41|      premendo praesidiis angustos saltus eorum commeatus interclusit,
41      XL,    4,  53|           invios montes Ballistae saltus cum exercitu transgressus,
42    XLII,    5,  55|        praeter gaudium periculosi saltus superati, contemptus quoque
43    XLIV,    1,   2|   petiturus esset, ignarus, omnis saltus insidere praesidiis statuit.
44    XLIV,    1,   6|         audaciam fecit. duos enim saltus, per quos inde evadere possent,
45    XLIV,    1,   6|   patuisset iter. sunt enim Tempe saltus, etiamsi non bello fiat
46    XLIV,    2,  18|        hostium foret; utrum intra saltus castra Romani haberent,
47    XLIV,    2,  20|   emolumento exercitum per invios saltus in Macedoniam inductum.
48     XLV,    1,   3|        factam. postquam superatos saltus transgressosque in Macedoniam