Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  27|     provocationi consul, quia non dubium erat populi iudicium, nisi
 2     III,    1,   4|           nominum est putet. Haud dubium erat quin cum Aequis alter
 3     III,    1,   4|   dimitterentur. Bellum inde haud dubium haberi. Sp. Furius consulum
 4     III,    2,  13|       esset promitti, veniebat in dubium; id ad senatum reicitur:
 5     III,    8,  59|     auctores fuissent; neque erat dubium quin turbato rei publicae
 6      IV,    2,  13|      privati, secum trahere, haud dubium consulatum favore ac spe
 7      IV,    5,  38|       quae eos impetus tulit; nec dubium erat quin, si tam pauci
 8       V,    6,  47|      ceteris abstinuit, reum haud dubium eius noxae adprobantibus
 9      VI,    5,  36|            earum suasorem se haud dubium ferebat; et cum octo ex
10     VII,    5,  35|            Ecce autem aliud minus dubium; quippe, si lux exspectetur,
11    VIII,    1,   3|     evocari placuit. haud cuiquam dubium erat super qua re accirentur;
12      IX,    1,   2|       omnes congruebat. Haud erat dubium quin Lucernis opem Romanus
13      IX,    4,  18|   praefervida ira? - nec quicquam dubium inter scriptores refero -
14      IX,    8,  38|           rei bellicae ponebatur, dubium cuiquam erat. Sed nec in
15       X,    3,  22|                            Nemini dubium erat quin Fabius quintum
16       X,    3,  24|   contumelia splendeat. Cui autem dubium esse, ubi unum bellum sit
17       X,    4,  35|    portare Samnitem adfirmant nec dubium esse quin castra circumvallaturi
18     XXI,    3,  25|         Annius. Lutati nomen haud dubium est; pro Annio Servilioque
19     XXI,    3,  25|       Papirium Masonem. Id quoque dubium est legati ad expostulandum
20     XXI,    4,  34|          versa peditum acies haud dubium fecit quin, nisi firmata
21    XXII,    2,  13|        maior quam auctores esset, dubium Hannibalem alternisque fidentem
22    XXIV,    2,  15|    peditum pugna esset, iterum in dubium adducta res. cum utrimque
23    XXIV,    4,  26|          liberatas Syracusas, cui dubium esse quin extemplo conscensurus
24    XXIV,    6,  40|        opem ferret hostemque haud dubium Romanis mari ac terra maritimis
25    XXIV,    6,  42|        esset volnus. ceterum haud dubium fuit quin, nisi ea mora
26    XXIV,    6,  45|     redire ad eos non liceat, cui dubium esse quin brevi deserta
27    XXVI,    5,  27|          incendium fuit, nec ulli dubium erat humana id fraude factum
28     XXX,    3,  18|     primam aciem inducta proelium dubium excepisset. Mago quoque
29    XXXI,    1,   7|        accepimus? ne illud quidem dubium est quin hunc ipsum Philippum,
30   XXXII,    3,  23|           aequabant certamen, nec dubium erat quin Macedonas Graecosque
31  XXXIII,    1,   3|        quadringentis venerunt. ne dubium esset quid expectasset,
32    XXXV,    1,   1|        successori tradiderit. nec dubium est quin omnis Hispania
33    XXXV,    3,  29|     aquatoribus erant. aliquamdiu dubium proelium fuit, ut eodem
34   XXXVI,    1,   7|         et Thessalos attinet, cui dubium est, quin, ut quibus nullae
35   XXXVI,    2,   9|         intellegeret - neque enim dubium erat - in eventu eius urbis
36   XXXVI,    5,  38|          sunt; duas amplius horas dubium certamen sustinuere; postremo,
37   XXXVI,    5,  39|        Romam ut ad triumphum haud dubium decedens exercitum dimisit,
38  XXXVII,    3,  15|          sive enim abscedant, cui dubium esse, quin hostes extracturi
39  XXXVII,    7,  53|        debere. quo impetrato, cui dubium est, quin et a nobis aversuri
40 XXXVIII,    1,   6|  composito acta res fuisset, haud dubium erat expugnari una utique
41      XL,    2,  21|     amicorum, ex quo haud cuiquam dubium esse coeperat, ad quem regis
42      XL,    4,  56|         longior suppetisset, haud dubium fuit, quin eum in possessione
43     XLI,    3,  23|   continentur, violetur? nisi hoc dubium alicui est, bellandum Romanis
44    XLII,    3,  33|       adsignare. si quid in ea re dubium esset, ad senatum reicerent.~ ~
45   XLIII,    2,  18|      Gentium quoque regem iam diu dubium in societatem perlici posse,
46    XLIV,    2,  15|          inisse, et, <si> id ante dubium fuisset, legatorum paulo
47     XLV,    2,  19| acceptaeque cladis, qua regnum in dubium adductum esset. suberat
48     XLV,    2,  22|         est. peccaverimusne adhuc dubium est; poenas, ignominias