Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  28|         tanta foeditate spectaculi oculos. Primum ultimumque illud
 2      II,    1,   5|            omnium in se averterant oculos, miserebatque non poenae
 3      II,    2,   6|        liberis adulescentibus ante oculos suos perire sinerent: alios
 4      II,    2,  10| Circumferens inde truces minaciter oculos ad proceres Etruscorum nunc
 5      II,    3,  30|          ex adverso factam et ante oculos micare gladios, haud secus
 6      II,    5,  54|          mortem sibi proponat ante oculos. His accensi vocibus patres
 7      II,    5,  59|     apertam speciem obversari ante oculos. Victus tandem, quando quidem
 8     III,    5,  35|           tempus, coniecere in eum oculos, mirantes quid sibi vellet:
 9      IV,    2,  14|       discrimine ferrent neve ante oculos suos trucidari sinerent.
10       V,    3,  21|           discurrit. Quae cum ante oculos eius aliquantum spe atque
11       V,    5,  30|     monumento gloriae suae et ante oculos habere urbem latam in triumpho
12       V,    6,  41|         perveniunt, circumferentes oculos ad templa deum arcemque
13       V,    6,  42|          ad omnia animos oraque et oculos flectebant, velut ad spectaculum
14      VI,    3,  15|   abstuleritis observantibus etiam oculos. itaque non ego vobis ut
15      VI,    3,  16|           aut ipsa plebs attollere oculos aut hiscere audebant. coniecto
16      VI,    3,  20|            apparuit tribunis, nisi oculos quoque hominum liberassent
17     VII,    1,   5|             quippe qui ferrum ante oculos micare, se solum inermem,
18     VII,    5,  33|      obstinatos movisset in fugam, oculos sibi Romanorum ardere visos
19     VII,    5,  34|         cum omnium in se vertisset oculos, et spatium consuli dedit
20      IX,    1,   5|        proponere sibimet ipsi ante oculos iugum hostile et ludibria
21      IX,    1,   5|       nefando spectaculo averteret oculos.~ ~6.
22      IX,    1,   6|           gravius erat per hostium oculos, cum e saltu evasissent,
23      IX,    1,   6|         sermonem elicere sed ne ut oculos quidem attollerent aut consolantes
24      IX,    1,  7a|      obstinatum fixosque in terram oculos et surdas ad omnia solacia
25     XXI,    1,  10|     Aegates insulas Erycemque ante oculos proponite, quae terra marique
26     XXI,    2,  22|            usquam a se deflecteret oculos. Pavidum primo, nusquam
27     XXI,    5,  43|         est vestrum cuius non ante oculos ipse saepe militare aliquod
28     XXI,    5,  44|               Quocumque circumtuli oculos, plena omnia video animorum
29    XXII,    1,   3|         postquam res sociorum ante oculos prope suos ferri agique
30    XXII,    2,  14|   incendiis villarum agrorumque in oculos atque ora venit; strepunt
31    XXII,    4,  28|            diximus tumulum avertit oculos hostium. Primo statim conspectu
32   XXIII,    1,   9|           precor quaesoque ne ante oculos patris facere et pati omnia
33    XXIV,    4,  24|      instructam coniurationem ante oculos posuit. et senatui quidem
34     XXV,    5,  26|     cotidianaque funera et mors ob oculos esset et undique dies noctesque
35    XXVI,    2,  13|    cruciatu, animum a contumeliis, oculos aures a videndis audiendisque
36    XXVI,    5,  29|      flebilesque voces et extemplo oculos hominum converterint et
37    XXVI,    8,  50|       incedebat converteret omnium oculos. Scipio percontatus patriam
38   XXVII,    1,   1|    occupassent praesenti certamine oculos animosque, circumvecti pars
39  XXVIII,    4,  19|         supplicia et foeda mors ob oculos erat. accendebantur animi
40  XXVIII,    5,  27|           crederem hic statim ante oculos vestros morerer, nec me
41     XXX,    5,  28|          aliquot annos bellum ante oculos aliis atque aliis in Italiae
42   XXXII,    4,  24|  inferebant; et dum in unam partem oculos animosque hostium certamen
43  XXXIII,    3,  23|      ceterum magis in se convertit oculos Cremonensium Placentinorumque
44   XXXIV,    4,  36|          dominorum potestatem ante oculos obversabatur. mercennarii
45 XXXVIII,    6,  59|          versum; an praeter omnium oculos tantum auri argentique in
46    XLII,    4,  49|        agitur; praecipue convertit oculos animosque, cum ad magnum
47     XLV,    2,  19|      maxime convertit in se omnium oculos animosque. exceptus enim