Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  17|          Capitolium consul potuit; nox certamina coepta oppressit;
 2     III,    4,  27|         clausos esse; quid quaeque nox aut dies ferat incertum
 3      IV,    5,  39|     superfuit lucis hostem tenuit. Nox incertos diremit; tantusque
 4       V,    6,  42|        potestate. Nec tranquillior nox diem tam foede actum excepit;
 5       V,    6,  44|         raptim hausto repleti, ubi nox adpetit, prope rivos aquarum
 6      VI,    2,   8|         Signo deinde receptui dato nox insecuta quietis Romanis
 7     VII,    4,  28|       namque et lapidibus pluit et nox interdiu visa intendi; librisque
 8     VII,    5,  33|            superfuissent multi, ni nox victoriam magis quam proelium
 9     VII,    5,  34|  adoriantur. Incertos quid agerent nox oppressit. Decium primum
10     VII,    5,  35|          videtis, collem? Atqui si nox opportuna est eruptioni,
11     VII,    5,  36|        castra reduces silentium ac nox tegat; hic lucem quieti
12    VIII,    2,  10|      corpus ne eo die inveniretur, nox quaerentes oppressit; postero
13    VIII,    5,  33|    apparitorum eius vox audiretur, nox velut in proelio certamini
14    VIII,    6,  38|       stationem Romanam inferrent. nox iam appetebat; id prohibuit
15      IX,    1,   3|            magis quam consultantes nox oppressit, cum pro ingenio
16      IX,    1,   3|           cibi qua quietis immemor nox traducta est. Ne Samnitibus
17      IX,    5,  23|           fuga alterius partis sed nox incertos victi victoresne
18      IX,    5,  24|       estis. Et locus pro vobis et nox erit, quae omnia ex incerto
19      IX,    7,  32|          ni obstinatos mori Tuscos nox texisset, ita ut victores
20      IX,    8,  39|        neutris proelium inciperet, nox oppressit. Quieti aliquamdiu
21       X,    2,  12|         diei magna utrimque caede; nox incertis qua data victoria
22       X,    4,  35|        foret; tum quoque sollicita nox fuit iam invasurum castra
23       X,    5,  42|       occasum sol erat et appetens nox periculosa et suspecta omnia
24       X,    5,  42|     Ingressi proxima ex parte quia nox appropinquabat quievere;
25     XXI,    7,  59|           longum spatium sivisset; nox accensum ingentibus animis
26    XXII,    2,  17|         hostium incurrere; ceterum nox aequato timore neutros pugnam
27    XXII,    8,  60|            ac silentium esset, dum nox inceptum tegere posset,
28   XXIII,    3,  18| interfectis; plures cecidissent ni nox proelio intervenisset. Postero
29    XXIV,    4,  32|   effugerunt omnes interficiuntur. nox caedibus finem fecit. postero
30     XXV,    6,  34|     praecipiti iam ad vesperum die nox intervenisset.~ ~35.
31     XXV,    6,  36|        haud multum procederetur et nox iam instaret, revocat e
32    XXVI,    3,  17|      dilatum est. addita insequens nox spatium dedit et alios emittendi;
33   XXVII,    1,   2|          animis corporibusque; sed nox incerta victoria diremit
34   XXVII,    3,  12|           totis copiis, et cum iam nox instaret Marte aequo discessum
35   XXVII,    3,  13|       diremistis pugnam. quid haec nox, quid hic dies attulit?
36  XXVIII,    3,  15|        fessos labore ac volneribus nox imberque ad necessariam
37    XXIX,    5,  27|           premente nebula cecidit. nox deinde incertiora omnia
38     XXX,    1,   5|     seductos obtestatur ut quantum nox providentiae adimat tantum
39     XXX,    2,   8|        diutius quam pugna victores nox oppressit.~ ~9.
40    XXXI,    2,  17|       pugnaverunt ut, cum proelium nox diremptura esset, rex prior,
41    XXXI,    5,  39|            id quod quaesitum erat, nox dieique insequentis pars
42   XXXII,    2,  10|        iusto, aliquot cecidissent, nox pugnae finem fecit.~ ~11.
43   XXXIV,    3,  33|         dictis in vicem auditisque nox prope diremit conloquium.
44    XXXV,    1,   4|     solitus erat movere castra, ne nox terrorem in tumultuario
45    XXXV,    3,  28|            contraheretur certamen, nox intervenit; postero die
46 XXXVIII,    1,   5|       adiecit et, simul constituta nox venit, ex composito repente
47 XXXVIII,    4,  40|         multi utrimque cadunt. Iam nox appetebat, cum proelio excedunt
48   XXXIX,    1,   8|          animos <incendissent>, et nox et mixti feminis mares,
49      XL,    1,  10|         non domus, non epulae, non nox ad quietem data naturae
50      XL,    4,  45|       longior fuit. itaque Latinas nox subito coorta et intolerabilis
51    XLIV,    3,  42|       copiae forent: nunc imminens nox et fugientes texit et Romanis
52    XLIV,    3,  43|         diversae semitae erant, et nox adpropinquabat, cum perpaucis