Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  18|          pervenisset? Suopte igitur ingenio temperatum animum virtutibus
 2       I,    5,  25|            manus, feroces et suopte ingenio et pleni adhortantium vocibus
 3       I,    9,  54|            odio seu superbia insita ingenio nullam eum vocem emisisse.
 4      II,    3,  30|     vehemens mansueto permitteretur ingenio: M". Valerium dictatorem
 5      II,    5,  60|      collegae quo is magis gauderet ingenio suo effecerat. Huic tantae
 6     III,    5,  36|           fuit. Suo iam inde vivere ingenio coepit novosque collegas,
 7     III,    7,  54|      quicquam abnuere: Appius truci ingenio et invidia praecipua odium
 8      IV,    1,   3|           patre nullo, matre serva, ingenio, virtute regnum tenuisse?
 9       V,    1,   3|             Is tum iam non promptus ingenio tantum, sed usu etiam exercitatus,
10      VI,    4,  23|         Furius, ferox cum aetate et ingenio, tum multitudinis ex incertissimo
11      IX,    1,   3| consultantes nox oppressit, cum pro ingenio quisque fremerent, [alius] "
12       X,    2,  16|           natos, feroces cum suopte ingenio tum adversus Romanum populum,
13       X,    5,  42|            in acie visum seu suopte ingenio seu fiducia bene gerundae
14     XXI,    1,   5|        dimicaretur campo. Itaque et ingenio feroces et multitudine freti
15    XXII,    1,   3|         satis metuens; hanc insitam ingenio eius temeritatem fortuna
16    XXII,    4,  24|      deferuntur; agitabanturque pro ingenio ducis consilia calidiora,
17    XXII,    6,  41|             consulis ac praepropero ingenio materiam etiam fortuna dedit,
18   XXIII,    1,   7|       celebraret, quamquam praeceps ingenio in iram erat, tamen, ne
19     XXV,    4,  18|             ferocia superbae suopte ingenio genti crevit multisque proeliis
20    XXVI,    2,   8|          animi hominum pro cuiusque ingenio adfecti sunt. ut in re tam
21   XXVII,    1,   1|       firmata. neglegentiam insitam ingenio ducis augebat spes ea quod
22   XXVII,    4,  19|           se esse, si id in hominis ingenio amplissimum ducerent, taciti
23   XXVII,    5,  25|            bello. ibi consules ambo ingenio feroces prope cottidie in
24   XXVII,    7,  41|             descendebat. tum consul ingenio hostis usus, quo minus in
25   XXVII,    8,  50|     recitatae sunt; et pro cuiusque ingenio aliis iam certum gaudium,
26  XXVIII,    8,  40|      opinionem esse, unius, insitae ingenio meo cunctationis, quam metum
27    XXIX,    2,   6|            magis Punica quam suopte ingenio congruentibus in eum morem;
28     XXX,    4,  26|              et sicut dubites utrum ingenio cunctator fuerit an quia
29  XXXIII,    5,  44|       Aetolos quidem quieturos, cum ingenio inquietam tum iratam Romanis
30   XXXIV,    1,   5|       trucem esse scimus omnes, cum ingenio sit mitis. nam quid tandem
31   XXXIV,    5,  51|            erant sed inquieto etiam ingenio gentis nec comitia nec conventum
32   XXXIV,    6,  61|             res est. Ariston Punico ingenio inter Poenos usus tabellas
33    XXXV,    3,  26|             imperatorum vel usu vel ingenio aequabat, ita rudis in re
34    XXXV,    3,  29|             ex fortuna pugnae et ex ingenio ducis coniectans in quo
35    XXXV,    5,  42|           posse. modicum fructum ex ingenio tali neque gravem neque
36    XXXV,    5,  47|       Athamaniam fuerat. hunc forte ingenio vanum Aetoli et Antiochus
37  XXXVII,    7,  54|              si natura insita velut ingenio terrae vinci posset, iam
38 XXXVIII,    2,  17|        primum impetum, quem fervido ingenio et caeca ira effundunt,
39 XXXVIII,    6,  53|            nec praebita est materia ingenio. Quid ad primum consulatum
40   XXXIX,    2,  25|      tamquam reus consedissent, pro ingenio quisque eorum, qui principes
41      XL,    3,  35|             facilius est provinciam ingenio ferocem, rebellatricem confecisse.
42     XLI,    3,  23|            genere materno, virtute, ingenio, favore Macedonum longe
43    XLII,    5,  59|        incurrerunt, ut usu belli et ingenio inpavida gens turbaretur * *
44    XLIV,    3,  30|       coepit; et violentiam insitam ingenio intemperantia vini accendebat.
45     XLV,    1,  10|              rettulit, et vir asper ingenio augebat atrocitatem eorum,
46     XLV,    2,  25|            Porcius Cato, qui, asper ingenio, tum lenem mitemque senatorem