Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  28|        facere vellent - nihil enim segnius molliusve quam patribus
 2      II,    5,  47|        parte una restituto, nihilo segnius in cornu altero Cn. Manlius
 3      IV,    5,  37|           Romanis dissonus, impar, segnius saepe iteratus prodidit
 4       V,    5, 29b|          legem tribunis plebis nec segnius ob id ipsum consulibus resistentibus
 5      VI,    1,   4|            imperium quam consilium segnius fuit; dum cunctantur, iam
 6      VI,    5,  33|     senatum facerent, misere. haud segnius quam fide populi Romani
 7      VI,    5,  37|          numqui enim socordius aut segnius rem publicam administrari
 8      VI,    5,  38|          tribuni plebis rem nihilo segnius peragerent, tum percitus
 9     VII,    1,   7|   aemulandas virtutes acuit. Neque segnius ad hostes bellum apparatur,
10     VII,    3,  18|       infrequentiam comitia nihilo segnius perficiunt. Creati consules
11      IX,    3,  16|   Praenestinus praetor per timorem segnius ex subsidiis suos duxerat
12      IX,    7,  32|           et signa inferuntur. Nec segnius a Romanis pugna initur.
13      IX,    8,  40|            cum hoste certamen, non segnius inter dictatorem et magistrum
14       X,    2,  11|           certamen potuit. Cum hoc segnius bellum opinione esset, alterius
15       X,    5,  45|      fortunam quam Samnitium fore. Segnius tamen, quod ad Etruriam
16     XXI,    1,  10|       deposcunt. Quo lenius agunt, segnius incipiunt, eo cum coeperint
17     XXI,    4,  35|                    Postero die iam segnius intercursantibus barbaris
18     XXI,    6,  53|      ingentem multitudinem sciebat segnius secuturam quanto longius
19   XXIII,    4,  26|     geruntur apparanturque, nihilo segnius in Hispania bellum erat
20   XXIII,    4,  29|       Romanis vertit terga. Nihilo segnius [in] cornibus proelium fuit.
21   XXIII,    5,  35|          alterius mollitis animis, segnius bellum esset, Campani per
22    XXIV,    2,  16|          militum, quae pugnaverant segnius nec in castra inruperant
23    XXVI,    2,  12|     oppresserit. Capua etsi nihilo segnius obsessa per eos dies fuerat,
24   XXVII,    5,  24|         quis nocte urbe exiret. id segnius neglegentiusque factum;
25  XXVIII,    3,  14|           sinus in medio erat, qua segnius Hispanorum signa incedebant.
26    XXIX,    6,  34|           cessandum ratus quo illi segnius rem agerent, Masinissam
27     XXX,    2,  11|         sese hostem, primo barbari segnius permittere equos, dein stare
28     XXX,    4,  21|            ab senioribus facta est segnius homines bona quam mala sentire;
29    XXXI,    4,  28|        partem belli. nec Philippus segnius - iam enim in Macedoniam
30   XXXII,    2,  12|      laevaque admovet castris; nec segnius hostes obviam eunt. Et dum
31   XXXII,    3,  16|          Dum in spem pacis intenti segnius munera belli obeunt et ea
32   XXXII,    3,  22|         creantur - certamen nihilo segnius quam inter multitudinem
33   XXXII,    3,  23|           portu oppugnabant, primo segnius, sperantes seditionem intus
34    XXXV,    1,   3|                      Nec in Italia segnius Ligurum bellum crescebat.
35    XXXV,    1,   8|       censere. cum pergeret nihilo segnius referre ut supplicationes
36   XXXVI,    4,  23|           dies deinde pauciores et segnius. etenim cum multis urgerentur
37 XXXVIII,    1,   6|       hostium cernebant, destituti segnius instare; postremo re omissa
38      XL,    3,  27|     priusquam hostes venirent, qui segnius socordiusque oppugnabant,
39      XL,    4,  40|        erat. egregie legiones, nec segnius duae alae pugnabant: externa
40     XLV,    1,  10| Alexandream proficiscuntur. nec eo segnius iudicia ex decreto coram