Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|        facerent. Inter haec senex iuvenem amplexus, spolia Curiatiorum
 2       I,    5,  26| Curiatiorum; quo enim ducere hunc iuvenem potestis ubi non sua decora
 3       I,    5,  26|    adoperto velut sub iugum misit iuvenem. Id hodie quoque publice
 4       I,    8,  46|          Tarquinium mitis ingenii iuvenem. His duobus, ut ante dictum
 5       I,    8,  47|      civitatem? quid te ut regium iuvenem conspici sinis? Facesse
 6       I,    8,  47|           His aliisque increpando iuvenem instigat, nec conquiescere
 7      II,    2,  12|           amoverique ab altaribus iuvenem iussisset, "tu vero abi"
 8      II,    3,  20|       frater, conspicatus ferocem iuvenem Tarquinium ostentantem se
 9     III,    2,  12|           acie; suadere et monere iuvenem egregium, instructum naturae
10     III,    9,  71|         quo agitur militasse, non iuvenem, vicesima iam stipendia
11      IV,    2,   9|         sequitur accensum iniuria iuvenem. Fit proelium atrox. Pulsa
12      IV,    3,  17|       Cincinnatum, dignum parente iuvenem, dixit. Ad dilectum a consulibus
13      IV,    5,  36|        urbis relinquunt, impigrum iuvenem et iam inde ab incunabulis
14      IV,    6,  48|       stirpe Claudia, conlaudante iuvenem, negotium datur ut quos
15       V,    3,  18|      obtunsus. En vobis" inquit, "iuvenem", filium tenens, "effigiem
16     VII,    1,   4|          cetera dabat quod filium iuvenem nullius probri compertum,
17     VII,    1,   5|        inermem, illum praevalidum iuvenem et, quod haud minus timendum
18     VII,    1,   6|          vellent. Tum M. Curtium, iuvenem bello egregium, castigasse
19     VII,    2,  10|         dis praesta." Armant inde iuvenem aequales; pedestre scutum
20    VIII,    1,   3|           orbis, invictum bellis, iuvenem fortuna morbo exstinxit.
21       X,    5,  44|    agminis modo terruerat hostes, iuvenem Papirium propter navatam
22     XXI,    1,   3|       mature serviamus? Ego istum iuvenem domi tenendum sub legibus,
23     XXI,    1,   4|          se convertit; Hamilcarem iuvenem redditum sibi veteres milites
24     XXI,    1,  10|         quietura Romana foedera. "Iuvenem flagrantem cupidine regni
25     XXI,    1,  10|    haberemus cum Romanis, et hunc iuvenem tamquam furiam facemque
26     XXI,    2,  22|         est in quiete visum ab eo iuvenem divina specie qui se ab
27     XXI,    5,  41|           his impertitis furiosum iuvenem sequentes oppugnatum patriam
28   XXIII,    1,   8|    traxerat rem ad Poenos, filium iuvenem adduxit abstractum ab Deci
29   XXIII,    1,   9|      valuerunt." Lacrimantem inde iuvenem cernens medium complectitur
30    XXIV,    1,   4|     tutores summovet Adranodorus, iuvenem iam esse dictitans Hieronymum
31    XXIV,    6,  49|        decem annos natum, ceterum iuvenem ea indole ut iam tum appareret
32    XXVI,    8,  50|   adloquitur. "Iuvenis", inquit, "iuvenem appello, quo minor sit inter
33    XXVI,    8,  50|            venisse dis simillimum iuvenem, vincentem omnia cum armis,
34    XXVI,    8,  51|         praemio elatum insolentem iuvenem immodico gaudio speciem
35    XXIX,    4,  20|       convenire quem modo civitas iuvenem admodum unum reciperandae
36    XXIX,    6,  29|          quoque Hannonem, nobilem iuvenem, occiderunt. Scipio non
37    XXIX,    6,  30|       milites Galae et incitabant iuvenem ad reciperandum paternum
38     XXX,    2,  14|   Scipioni quod ipsum in Hispania iuvenem nullius forma pepulerat
39 XXXVIII,    2,  20|         divisit, secum esse ipsum iuvenem iussit. Equitatum cum elephantis
40   XXXIX,    3,  35|         satis credens ipsum etiam iuvenem, quod Romae obses specimen