Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|     opes creverant maxime fusis Etruscis ut ne morte quidem Aeneae
 2       I,    1,   3|     sint. Pax ita convenerat ut Etruscis Latinisque fluvius Albula,
 3       I,    3,   8|        apparitores hoc genus ab Etruscis finitimis, unde sella curulis,
 4       I,    6,  34|       innupsisset. Spernentibus Etruscis Lucumonem exsule advena
 5       I,    8,  42|    indutiae exierant - aliisque Etruscis sumptum. In eo bello et
 6      II,    2,   9|     orabant, ne se, oriundos ex Etruscis, eiusdem sanguinis nominisque,
 7      II,    2,  11|   auderet. Hoc tantum licentiae Etruscis non metu magis quam consilio
 8      II,    2,  11|          versisque in Lucretium Etruscis terga caedit; dextra laevaque,
 9      II,    2,  11|        ille tam effuse evagandi Etruscis fuit.~ ~12.
10      II,    2,  12|        eundem populum ab iisdem Etruscis obsideri quorum saepe exercitus
11      II,    5,  46|      explicandi ordinis spatium Etruscis fuit, cum pilis inter primam
12      II,    5,  49|    consule adductae cominus cum Etruscis dimicant acie; quamquam
13      II,    5,  50|       accidebant; coeuntibusque Etruscis, iam continenti agmine armatorum
14      IV,    3,  18|    silentium et quies fuit, nec Etruscis nisi cogerentur pugnam inituris
15      IV,    3,  22|      arcem via est, intentisque Etruscis ad vanas a certo periculo
16      IV,    5,  37|    autem, prius bello fatigatis Etruscis, in societatem urbis agrorumque
17       V,    1,   6|      sit, non negata auxilia ab Etruscis inritaverint animos; morietur
18       V,    3,  15|    spretaque, et quia, hostibus Etruscis, per quos ea procurarent
19       V,    3,  15|        nequiquam tumultuantibus Etruscis ad suos transtulit. Qui
20       V,    5,  33|     Alpes transisse agrosque ab Etruscis ante cultos possedisse;
21      VI,    1,   3|       lamentis Sutrinos iussit: Etruscis se luctum lacrimasque ferre.
22      VI,    1,   4|      Longe plurimos captivos ex Etruscis ante currum duxit; quibus
23      VI,    2,   9|     partem oppidi iam captam ab Etruscis invenere, ex parte altera
24      VI,    2,  10|    placuit ut secernerent se ab Etruscis fidemque quam implorassent
25      IX,    7,  32|  infecta re abiretur, clamor ab Etruscis oritur concinuntque tubae
26      IX,    7,  33|    novus exercitus domo accitus Etruscis venit. Permulti anni iam
27      IX,    7,  35|        geruntur, iam Sutrium ab Etruscis obsidebatur consulique Fabio
28      IX,    7,  36|         educatus apud hospites, Etruscis inde litteris eruditus erat
29      IX,    7,  36|         sicut nunc Graecis, ita Etruscis litteris erudiri solitos;
30      IX,    8,  39|         accensa est, ut non cum Etruscis totiens victis sed cum aliqua
31      IX,    8,  41|       fuit. Tranquillas res iam Etruscis turbavit repentina defectio
32       X,    2,  10|         reductus. Eodem anno ab Etruscis adversus indutias paratum
33       X,    2,  16|      unam sibi spem reliquam in Etruscis restare. Scire gentem Italiae
34       X,    2,  16|     Nihil abesse, si sit animus Etruscis qui Porsinnae quondam maioribusque
35       X,    3,  27|        simul; Samnitibus Galli, Etruscis Umbri adiecti. Dies indicta
36       X,    5,  38|    eorum fuissent cum adimendae Etruscis Capuae clandestinum cepissent
37       X,    5,  45|       vastari agros a finitimis Etruscis quod desciscere a populo
38       X,    5,  45|     fuerant, allatum foret arma Etruscis iunxisse. Huius propinquitas
39   XXVII,    5,  27| certamen potuisset ni coepta ab Etruscis fuga pavorem ceteris iniecisset.
40   XXVII,    5,  27|       omisere pugnam deserti ab Etruscis Fregellani donec integri