Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  11|      agitare plebem, tribunos velut iusto persequi bello. Accusator
 2     III,    3,  25|       innoxio potestatem ademisset, iusto ac pio bello persequebatur.
 3      IV,    4,  27|             hostes nulla in proelio iusto relicta spe, noctu adorti
 4       V,    3,  16|         Postumius et L. Iulius, non iusto dilectu - etenim ab tribunis
 5      VI,    5,  31| trepidationem raptim fecerat sed ab iusto exercitu iusta ira facta,
 6     VII,    2,  14|             est. Iamque haud procul iusto proelio res erat, ni celeriter
 7    VIII,    3,  15|             primo propter mundiorem iusto cultum, insimulata deinde
 8      IX,    4,  17|          videri potest quam ut plus iusto ab rerum ordine declinarem
 9      IX,    5,  21|            quam viribus freta suis, iusto mox proelio inito Romanos
10       X,    3,  25|            ad consulem cum exercitu iusto consulari proficisci. Cum
11     XXI,    1,   3|       Hannibalis fruendum praebuit, iusto iure eum a filio repeti
12     XXI,    2,  17|            Romanae legiones cum suo iusto equitatu et quattuordecim
13    XXII,    2,  13|             dimovit, videlicet quia iusto et moderato regebantur imperio
14    XXII,    8,  59|            ceterum, nisi nobis plus iusto nostra placet causa, non
15   XXIII,    4,  28|           est: Himilco cum exercitu iusto et aucta classe ad retinendam
16   XXIII,    5, 37a|          laetum secunda re consulem iusto proelio ratus certaturum,
17   XXIII,    6,  40|           in aciem. Signis conlatis iusto proelio per quattuor horas
18    XXIV,    6,  41|  Carthaginiensium dux, cum exercitu iusto advenit contraque castra
19    XXIV,    6,  48|      conlatisque aequo campo signis iusto proelio Carthaginiensem
20     XXV,    6,  40|         invectus. postero die prope iusto proelio compulit hostes
21    XXIX,    2,   6|              latrociniis magis quam iusto bello in Bruttiis gerebantur
22    XXIX,    6,  31|            id ipsum, pluresque quam iusto saepe in bello Carthaginienses
23    XXXI,    5,  34|           regem terror cepit nondum iusto proelio cum Romanis congressum.
24    XXXI,    5,  43|         direxere aciem, aequa pugna iusto proelio erat. ubi rursus
25   XXXII,    2,  10|            cum etiam, ut in proelio iusto, aliquot cecidissent, nox
26  XXXIII,    2,  14|           ducem regium Androsthenem iusto proelio fuderunt. eam urbem
27  XXXIII,    2,  17|  decurrentes acie in foro instructa iusto proelio aliquamdiu Leucadii
28  XXXIII,    3,  29|      legatis qui testarentur socios iusto pioque se bello persecuturum
29   XXXIV,    3,  32|        Pelope, rege Lacedaemoniorum iusto ac legitimo, facta est,
30    XXXV,    1,   4|           esse insidias et recto ac iusto proelio, ubi vera vinceret
31 XXXVIII,    4,  41|          iniquo loco, proelio tamen iusto, acie aperta, signis collatis
32   XXXIX,    1,   2|         coactos in aciem descendere iusto proelio devicit, in quo
33     XLI,    3,  21|         consules scribere iussi cum iusto numero peditum equitumque,
34    XLII,    1,   5|            pio erga propinquos, tam iusto in civis, tam munifico erga
35    XLII,    3,  35|         legiones scriberet urbanas, iusto numero peditum equitumque,
36    XLII,    3,  41|   pervenisset? at enim bello quidem iusto sum persecutus, sed vinci
37    XLII,    4,  47|           collatis comminus viribus iusto ac pio esse bello superatum.
38    XLII,    4,  52|            mota parumper acies, non iusto decursu tamen, ne stetisse
39    XLIV,    3,  46|            indicio erat non bono ac iusto rege orba * *.~ ~