Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  32|       aliquo ritu, ius ab antiqua gente Aequiculis quod nunc fetiales
 2       I,    9,  55|     Tarquinius pacem cum Aequorum gente fecit, foedus cum Tuscis
 3      II,    1,   2|          persuasum est animis cum gente Tarquinia regnum hinc abiturum."
 4      II,    3,  22|                     Cum Volscorum gente Latino bello neque pax neque
 5      II,    5,  43|          tamen patres ut in Fabia gente consulatus maneret: M. Fabium
 6      II,    5,  48|         senatum adiit. Consul pro gente loquitur: "adsiduo magis
 7     III,    2,  12|      adfirmabat neque in Quinctia gente neque in civitate Romana
 8       V,    5,  34|        quaerentes agrum ab Salvum gente oppugnari. Massilienses
 9    VIII,    1,   5|          partem aequam ex utraque gente esse, unum populum, unam
10    VIII,    3,  14|        imperii Romani cum Gallis, gente efferata, arma quondam consociassent.
11    VIII,    4,  22|          relatum esset a Graecis, gente lingua magis strenua quam
12    VIII,    6, 37b|      inlata sed cum utraque simul gente bellum Romanis fuisse. nec
13      IX,    8,  39|        victis sed cum aliqua nova gente videretur dimicatio esse.
14     XXI,    3,  31|       gens iam inde nulla Gallica gente opibus aut fama inferior.
15    XXII,    4,  30|      spreverant, ut vix cum eadem gente bellum esse crederent cuius
16   XXIII,    4,  26|   transfugae motum in Tartesiorum gente, desciverantque his auctoribus
17   XXIII,    6,  41|          Carthaginienses, Mago ex gente Barcina, propinqua cognatione
18   XXIII,    6,  42| Hannibalem missi simul ex utraque gente ita Poenum adlocuti sunt. "
19   XXVII,    6,  30|       quam pro ingeniis Graecorum gente, quam ne Philippus regnumque
20  XXVIII,    1,   2|        licuisset iis Celtiberorum gente excita et alios ad arma
21  XXVIII,    8,  39|       adeo infestam nobis ut illa gente incolumi stare Saguntum
22    XXIX,    1,   3|          parari auxilia ex Afris, gente ad omnem auram spei mobili
23     XXX,    2,   8|        quem bene meritum de se et gente sua mercennariis armis in
24  XXXIII,    4,  37|       proprie adversa pugna in ea gente evenerat, cum collega secunda.
25   XXXIV,    2,   9|    Hispanis tam fera et bellicosa gente obiectis, quae res eos tutaretur.
26   XXXIV,    5,  46|         cum duobus fratribus tota gente concitata ad rebellandum
27   XXXIV,    5,  48|    Romanis amicitia cum Graecorum gente et imperatorum qui ante
28   XXXVI,    1,   6|           factum est.~ Hac quoque gente adiuncta Chalcidem regressus,
29   XXXVI,    1,   6|        consultatum de Thessalorum gente est, quorum omnibus, qui
30   XXXVI,    2,   9|         sperni deinde ab universa gente Thessalorum aut timeri se,
31   XXXVI,    3,  17|     speique eius in Aetolis fuit, gente vanissima et ingratissima,
32   XXXVI,    5,  39|        consul obsidibus a Boiorum gente acceptis agri parte fere
33 XXXVIII,    1,   1|      quietae fuerant, principio a gente Athamanum orto. Athamania
34 XXXVIII,    1,   9|        Laevini filius, qui cum ea gente primum amicitiam pepigerat,
35      XL,    2,  21|       proderent, ne quis cum tota gente simul in rebus dubiis periclitari
36      XL,    3,  34|        ductus, et cum Iliensibus, gente ne nunc quidem omni parte
37      XL,    4,  47|            missi sumus' inquit 'a gente nostra, qui sciscitaremur,
38     XLI,    2,  11|          et deleta. praeda, ut in gente inopi, spe maior fuit, et
39     XLI,    2,  12|  Iliensibus venerant; cum utraque gente signis conlatis conflixit.
40     XLI,    3,  22|   amicitiam; cum Achaeorum maxime gente reconciliandae gratiae viam
41    XLII,    1,   6|         conventum. ubi conlaudata gente, quod constanter vetus decretum
42    XLII,    1,   8|   Statellates, qui uni ex Ligurum gente non tulissent arma adversus
43    XLII,    3,  38|     Antiochi bello enixe adiuti a gente Thessalorum essent. hac
44    XLII,    4,  44|  concilium; ubi res * * * aliud a gente Achaeorum petierunt, quam
45    XLII,    5,  55|      instar erat, quantum ab tota gente equitum venerat, et Thessalorum, <
46   XLIII,    1,   1|      nuntient, ne bellum cum ulla gente moveat, nisi cum qua senatus
47   XLIII,    2,  17|           futuri status fidissima gente relicta, in Aetoliam traiecerunt.
48   XLIII,    2,  21|   pepigerant - iussit. Ab utraque gente sine tumultu exigit. Penestarum
49   XLIII,    2,  22|    propter Archidami magnam in ea gente gratiam auctoritatemque
50   XLIII,    2,  23|            qui [DC ex] Epirotarum gente habebat, in agrum Antigonensem
51   XLIII,    2,  23|      redit. Perseus ex Penestarum gente mille pedites, ducentos
52     XLV,    4,  42|        Cotye maioribusque eius et gente Thracum fuisset. obsides