Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,   7|  aedificabat in summa Velia: ibi alto atque munito loco arcem
 2       V,    2,  12|       nequiquam oppugnatum, loco alto situm et postquam vis inrita
 3      IX,    1,  7a|         ingentem molem irarum ex alto animo cientis indicia esse;
 4     XXI,    3,  27|          dividebatur eoque minus alto alveo transitum ostendere.
 5    XXII,    2,  18|        saltum super Allifas loco alto ac munito consedit. Tum
 6    XXII,    3,  22| sociorumque portum Tarraconis ex alto tenuit. Ibi milite exposito
 7    XXII,    4,  24|    ceterum castra, quae in monte alto ac tuto loco posita fuerant,
 8   XXIII,    5, 37a|           quia muro satis per se alto subiectis validis sublicis
 9   XXIII,    6,  41|   occurrit, levique certamine in alto commisso septem inde naves
10    XXIV,    5,  36|       magnum portum Syracusas ex alto decurrere, et Romana item
11     XXV,    1,   3| impositis, cum mersissent eas in alto exceptis in praeparatas
12    XXVI,    7,  39|     fugientesque passim aliae in alto mersae, aliae in terram
13    XXVI,    7,  42|          parva insula obiecta ab alto portum ab omnibus ventis
14    XXVI,    8,  48|    stagni vada, non castellum in alto tumulo situm, non munitissima
15   XXVII,    4,  19|     mortales stuperent id ex tam alto fastigio aspernantis. dona
16   XXVII,    5, 28a|          est montes, in iis loco alto et tuto undique castra posuit.
17   XXVII,    7,  37|          procul terrae contactu, alto mergendum. vivum in arcam
18  XXVIII,    1,   4|         captae sunt, quattuor in alto mersae; cetera fusa ac fugata
19  XXVIII,    4, 17b|       fecerunt. percussa enim ex alto vela paulo acriori vento
20  XXVIII,    4,  18| dubiisque et plerumque saevis in alto iactatus ventis die quarto
21  XXVIII,    8,  42|         tibi, P. Corneli, cum ex alto Africam conspexeris, ludus
22    XXIX,    5,  27|       vitarent; lenior ventus in alto factus. noctem insequentem
23     XXX,    2,  10|        ortum solis instruxere ab alto naves velut ad iustum proelium
24     XXX,    3, 19a|    aliquot Poenorum disiectae in alto ab classe Romana quae circa
25     XXX,    4,  24|  Aegimurum insulam - ea sinum ab alto claudit in quo sita Carthago
26     XXX,    4,  25|       superantem promunturium ex alto repente adgressae sunt.
27   XXXII,    1,   4|    Maliaco per Lamiam eunti loco alto siti sunt in ipsis faucibus,
28    XXXV,    5,  43|       traiecit; ubi conlectis in alto quae dissipatae erant navibus
29   XXXVI,    4,  22|     campo, arcem imminentem loco alto et undique praecipiti habet.
30  XXXVII,    2,  11|        quae cornibus obiectis ab alto portum faciunt, ducit, inde
31  XXXVII,    3,  13|        inde postero die Samum ex alto petentis navis adgrederetur.
32  XXXVII,    3,  13|     classis cetera nocte tota in alto iactata in eundem portum
33  XXXVII,    4,  23|          sinistro cornu, quod ab alto obiectum erat, Hannibal,
34  XXXVII,    4,  24|     fugam inclinabat. Eudamum in alto multitudine navium maxime
35  XXXVII,    4,  24|      remigibus potuerunt. cum in alto, ubi substiterant, cibo
36  XXXVII,    4,  27|   revertentes postquam videre ex alto classem, in fugam verterunt.
37    XLIV,    1,   3|        maris late patente ex tam alto iugo prospectu oculis subicitur.
38    XLIV,    1,   7|     fuisset. consuli postquam ex alto conspecta classis spem fecit
39    XLIV,    2,  29|          praefectus, cum aliquas alto praeferri onerarias naves