Lib. Cap. Par.

 1      II,    4,  39|     praeda belli per otium frui velint, memorem se et civium iniuriae
 2     III,    3,  20|       id iussuros quod consules velint; neque enim provocationem
 3      IV,    1,  7a| Ardeates sua tempora exspectare velint arbitriumque senatui levandae
 4       V,    1,   7|       Veios seu quo alio ducere velint; si Veios ducti sint, negant
 5       V,    3,  15|      quae di immortales volgari velint haud minus quam celanda
 6       V,    7,  53|        deserta a vobis hac urbe velint, sinatis? Quid? Si non Galli
 7      VI,    5,  39|         opus sit id modo accipi velint, opus esse nihil invidiosa
 8    VIII,    1,   2| venissent; itaque Campanos, seu velint seu nolint, quieturos; in
 9    VIII,    1,   2|         bellare cum quibus ipsi velint prohibeant.~ ~3.
10    VIII,    1,   4|       foedere ac societate esse velint, consulem alterum ab nobis
11    VIII,    3,  18|   coquere et, si sequi extemplo velint, manifesto deprehendi posse.
12    VIII,    4,  21|        loco ubi servitutem esse velint fidem sperandam esse. in
13    VIII,    5,  34|  sacramenti licentia sua se ubi velint exauctorent, infrequentia
14      IX,    5,  23|  poterant et, si homines iuvare velint, iniqua loca sunt. Itaque
15       X,    2,  10|     tamen se, si utique Etrusci velint, sed nulla alia mercede
16       X,    2,  13|       in se et constantior quam velint humanae res videatur. Et
17   XXIII,    1,   6|       enim cum Hannibale quibus velint legibus facturos; neque
18   XXIII,    2,  14|   concedendo plebei senatum ubi velint defecturos se, ne deficere
19     XXV,    6,  28|        incolumes Syracusas esse velint? itaque nec urbi nec hominibus
20    XXVI,    2,   9|   praesto est si quid consulere velint. alii accipiunt imperia
21    XXVI,    8,  48|       paratos iurare magis quae velint quam quae sciant vera esse,
22  XXVIII,    8,  42| superbiam consules quo terrarum velint traiciant.'~ ~43.
23   XXXII,    1,   3|        ad signa et dicto parere velint, se de missione eorum ad
24   XXXII,    1,   3|   facilius quam pertinacia quod velint impetraturos.~ ~4.
25   XXXII,    2,   8|  potestatem ipsorum qui ope sua velint adiutos Romanos esse; legatos
26   XXXIV,    1,   4|  Quirites, ut divites id habere velint quod nulla alia possit,
27   XXXIV,    2,  19|          si transire ad Romanos velint et duplex stipendium accipere
28   XXXIV,    6,  57|         quas stipendiarias esse velint, quas intrare praesidia
29  XXXVII,    5,  35|      vindicare ab imperio regio velint; impensae quoque in bellum
30  XXXVII,    5,  35|       partem aliquam abstrahere velint, dummodo non dubiis regionibus
31  XXXVII,    7,  54|       subiecta imperio suo esse velint. utcumque tamen res sese
32 XXXVIII,    1,  11|     quem eorum Aetoli recepisse velint; Oeniadae cum urbe agrisque
33 XXXVIII,    5,  46|   placet? Non ad populum ferri, velint iubeantne cum Gallis bellum
34 XXXVIII,    5,  49|        fingant aut vobis videri velint hostem fuisse, non invenio.
35   XXXIX,    2,  26|     munus qui dedissent adimere velint, scire cedendum esse: sed
36   XXXIX,    2,  27|  liberas esse Aenum et Maroneam velint Romani, nihil sui pudoris
37      XL,    4,  47|  respondit; quem si ipsi visere velint, quo certiora ad suos referant,
38    XLII,    4,  52|        bello et facere imperata velint.~ ~53.