Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|           conubiumque novo populo peterent: urbes quoque, ut cetera,
 2       V,    4,  23|           civitas quam quod digni peterent.~ ~24.
 3       V,    4,  26|     propiora erant praelati urbem peterent. Multi caesi vulneratique
 4       V,    6, 35b|      Romam qui auxilium ab senatu peterent misere. De auxilio nihil
 5      VI,    5,  32|           inde aberat, non castra peterent, ab equite maxime caesi:
 6     VII,    3,  19|         Samnites quoque amicitiam peterent effecerunt. Legatis eorum
 7     VII,    3, 22a|          eorum ab senatu indutias peterent. In quadraginta annos impetraverunt.
 8     VII,    5,  31|     factam Samnitibus exponerent; peterent pro societate amicitiaque,
 9     VII,    6, 37b|       inter se neque utrum castra peterent an longiorem intenderent
10      IX,    1,   4|           qui primum pacem aequam peterent; si pacem non impetrarent,
11       X,    2,  13|         illustres viri consulatum peterent, omnes in Q. Fabium Maximum
12   XXIII,    1,  10|           negando rem quam primam peterent offendendi sibi novi socii
13     XXV,    4,  16|    proditorem ac transfugam omnes peterent; qui eam victimam prae se
14    XXVI,    8,  50|         Scipio quando tanto opere peterent accepturum se pollicitus,
15  XXVIII,    7,  36|    incerto prae tenebris quid aut peterent aut vitarent, foede interierunt.
16    XXIX,    3,  11|           compotes eius fore quod peterent: cum Romam deam devexissent,
17    XXIX,    5,  25|          luminum fore. Emporia ut peterent gubernatoribus edixit. -
18     XXX,    4,  22|      aliud sibi mandatum esse uti peterent quam ut in ea pace quae
19     XXX,    4,  23|    compulisset ut supplices pacem peterent, et nemo omnium verius existimare
20     XXX,    7,  42|       pacis condiciones quas tunc peterent; raro simul hominibus bonam
21     XXX,    7,  43|       quibus conventis cum rursus peterent ut sibi quos vellent ex
22    XXXI,    1,   2| desererent, in fide mansisset, et peterent ut, si coacti iniuriis bellum
23    XXXI,    5,  39|         aperti quicquam erat quod peterent. itaque id ut vanum teli
24  XXXIII,    3,  27|  Quinctius, a quo cum multa socii peterent, Boeoti petierunt impetraveruntque
25  XXXIII,    4,  38|       conabatur facere brevi quod peterent habituros, sed cum satis
26   XXXIV,    4,  39|          et fuga effusa superiora peterent loca, Nabis quidem ut capta
27    XXXV,    3,  25|      miserunt qui consilium ab eo peterent. in concilio omnium ad bellum
28   XXXVI,    4,  26|         mandata erant, ut ab rege peterent, primum ut ipse coactis
29  XXXVII,    6,  49|           errori veniam supplices peterent, orsi a beneficiis in populum
30 XXXVIII,    6,  53|       spolia ex Africani triumpho peterent. Silentium deinde de Africano
31      XL,    3,  28|      Gallus Romam missi, simulque peterent, ut L. Aemilio confecta
32      XL,    4,  44|          nati quemque magistratum peterent caperentque. inde cognomen
33      XL,    4,  49|    venienti in castra ad Gracchum peterent, venit. et primum quaesivit
34     XLI,    3,  17|           missi, quique ab senatu peterent, ut ob eas res ductu auspicioque
35     XLI,    3,  18|           placebat, regiones quas peterent. Valerium auspicato sortitum
36   XLIII,    1,   1|           et Illyriorum esse, cum peterent, ut senatus curae haberet,
37   XLIII,    2,  18|        Romano missi, qui a Perseo peterent primo, ut armatos suaque
38    XLIV,    2,  29|    praeterquam si quae Macedoniam peterent, omnes aut supprimebat aut