Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  20|   caelestes modo caerimonias, sed iusta quoque funebria placandosque
 2       I,    8,  48|      accessit quod cum illo simul iusta ac legitima regna occiderunt.
 3      VI,    3,  13|       teneri dum adsequi pedes et iusta caede conficere hostem posset.
 4      VI,    5,  31|     fecerat sed ab iusto exercitu iusta ira facta, spatio quoque
 5     VII,    5,  30|      quidem apud vos semper satis iusta causa amicitiae, velle eum
 6     VII,    5,  30|        Non loquor apud recusantem iusta bella populum; sed tamen,
 7     VII,    5,  31|        adversus vim atque iniuria iusta vi non voltis, vestra certe
 8    VIII,    5,  34|  auspiciis pugnasset, quicquam ex iusta poena remissurum. maiestas
 9      IX,    1,   6|       nuntiatum, evicit miseratio iusta sociorum superbiam ingenitam
10      IX,    2,   8|          hostium fines quam omnia iusta in deditionem nostram perfecta
11      IX,    2,  10|         inquit "adduces lorum, ut iusta fiat deditio?" tum ubi in
12       X,    2,  13|       Acuebat hac moderatione tam iusta studia; quae verecundia
13       X,    2,  13|         mecum consulem faciatis". Iusta suffragatio visa. Omnes
14       X,    2,  14|           esset res, et ipsi acie iusta maluerunt concurrere. Itaque
15     XXI,    2,  18|          ita comparatis, ut omnia iusta ante bellum fierent, legatos
16    XXII,    4,  24|           Gereoni moenibus erant. Iusta quoque acie et conlatis
17    XXII,    4,  28|        sola erat videbaturque, si iusta ac directa pugna esset,
18   XXIII,    4,  25|      Galliam, quamquam stimulabat iusta ira, omitti eo anno placuit.
19    XXIV,    3,  18| militassent, quibus neque vacatio iusta militiae neque morbus causa
20     XXV,    6,  34|       rerum omnium usu. cum prope iusta obsidio esset futuramque
21    XXVI,    8,  46|         quae portam ingressa erat iusta acies cum ducibus, cum ordinibus
22  XXVIII,    1,   1|         stationibus vigiliis omni iusta militari custodia tuta et
23  XXVIII,    1,   2|       arma Romani capiunt acieque iusta in pugnam vadunt. mille
24     XXX,    5,  31|     Sagunti excidium nobis pia ac iusta induerunt arma. vos lacessisse
25     XXX,    6,  36|        sunt. in consilio quamquam iusta ira omnes ad delendam stimulabat
26    XXXI,    5,  37|          equitum peditumque prope iusta acies erat et Romanorum,
27   XXXII,    2,  10|      essent, earum hereditaria ac iusta possessione non excessurum.
28   XXXIV,    2,  13|  bellantium militastis more: nunc iusta pugna hostes cum hostibus
29   XXXIV,    4,  37|        commissa. quinto die prope iusta pugna adeo paventes in oppidum
30    XXXV,    4,  33|        culpam belli esse, Romanos iusta ac prope necessaria sumpturos
31  XXXVII,    6,  41|        magis equis iniceret, quam iusta adoriretur pugna, Cretenses
32   XXXIX,    5,  53|          quam Perseus esset, hunc iusta matre familiae, illum paelice
33    XLII,    1,   1|  faciebant. ira consulis, etiamsi iusta, non tamen in magistratu
34    XLII,    3,  33|    militares homines et stipendia iusta et corpora et aetate et
35   XLIII,    2,  15|     cognoscebant, et cuius nondum iusta missio visa esset, ita iusiurandum
36   XLIII,    2,  17|  civitates ignominiae acciperent. Iusta deprecatio haec visa. Larisam
37   XLIII,    2,  19|          perventum est, quod sine iusta oppugnatione capi non poterat.
38     XLV,    2,  22|           bella vestra esse, quia iusta sint, prae vobis fertis,