Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  16|       denso regem operuit nimbo ut conspectum eius contioni abstulerit;
 2       I,    4,  18|       signum contra quo longissime conspectum oculi ferebant animo finivit;
 3       I,    5,  27|            parti peditum Romanorum conspectum abeuntis Albani exercitus
 4     III,    9,  67|       pudore summo in contionem in conspectum vestrum processi. Hoc vos
 5     III,    9,  69|           Insequens dies hostem in conspectum dedit, castraque ad Corbionem
 6      IV,    4,  27|       convenerat, datum signum ubi conspectum ab dictatore est, exclamat
 7       V,    7,  52|            admiratione quam vestra conspectum est, cum inter Gallica tela
 8      VI,    2,   9|       fuere, nec ante noctem, quae conspectum ademit, finem caedendi fecere.
 9     VII,    6,  40|                      Ubi primum in conspectum ventum est [et] arma signaque
10    VIII,    6,  38|       ignibus crebris relictis qui conspectum hostium frustrarentur, silentio
11      IX,    6,  27|            ibique primum castra in conspectum hostibus data, deinde levibus
12       X,    1,   4|     latebris est et in patentem ad conspectum undique campum prolata signa.
13       X,    5,  40|      cohortibus alariis in tumulum conspectum propere circumducere iubet
14    XXII,    2,  7b|           sedentem domi, ad primum conspectum redeuntis filii gaudio nimio
15    XXII,    2,  15|     recipere sese iusserat quam in conspectum hostium veniret. Numidae
16    XXII,    4,  24|            milia, in tumulum hosti conspectum, ut intentum [se] sciret
17    XXIV,    3,  20|     moenibus accessisset, nullo ad conspectum primum agminis, ut rebatur,
18     XXV,    3,  14|       secuta est. iam et consul ad conspectum transgredientium vallum
19     XXV,    4,  18|     ceteris processit. postquam in conspectum venere, 'provoco te' inquit '
20    XXVI,    2,  13|                                    Conspectum tam triste supplicium fregit
21   XXVII,    4,  17|         esset. productae deinde in conspectum iis coniuges liberique lacrimantibus
22  XXVIII,    1,   3|            parum ex intervallo sit conspectum an dolus aliquis suspectus
23    XXIX,    5,  27|           tempus quo pridie exorta conspectum terrae ademit et ventus
24     XXX,    2,  11|         modo primum impetum sed ne conspectum quidem signorum atque armorum
25     XXX,    2,  12|         valuit quam rex vinctus in conspectum datus est. tum ad spectaculum
26     XXX,    4,  24|         non eadem fortuna fuit. in conspectum ferme Africae prospero cursu
27     XXX,    7,  43|   agerentur quidam tradunt; quarum conspectum repente incendium tam lugubre
28     XXX,    7,  44|         ridentem Hannibalem ferunt conspectum. cuius cum Hasdrubal Haedus
29    XXXI,    5,  33| adpropinquare. itaque priusquam in conspectum venirent, equos armaque
30    XXXV,    3,  27|            texissent, priusquam in conspectum hostis veniret, Philopoemen
31  XXXVII,    6,  41|           adimebat in omnis partes conspectum et umor toto fere gravi
32 XXXVIII,    1,   2|            discurrentes. Ad quorum conspectum constitere prima signa,
33 XXXVIII,    5,  45|            non congressum modo sed conspectum etiam eius vitasse. Cupientem
34   XXXIX,    5,  49|           et, ut eo adduceretur in conspectum populi, una voce omnes exposcebant.
35      XL,    4,  55|            indicem esse appareret. conspectum tortoris verberumque non
36      XL,    4,  55|    audaciter negantem, postquam in conspectum adductus sit Xychus, non
37    XLIV,    3,  45|     descendit. multitudo, sicut ad conspectum regis fletumque tam miserabilem
38     XLV,    1,   7|           genere contingebat, fama conspectum eum efficiebat, sed effulgebant