Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  11|             minus etiam quod alienis cladibus ceciderant animi certaminis
 2      II,    4,  37|              sunt mobilia. Multis id cladibus sensimus, quippe qui non
 3     III,    9,  71|          certassent, multis in vicem cladibus fessi iudicem populum Romanum
 4       V,    6,  43|           viderent, nec quicquam tot cladibus territos nec flexuros ad
 5     VII,    5,  32|            Sidicinorum Campanorumque cladibus Samnitium aestimarent virtutem;
 6    VIII,    5,  36|    compendium in hostem acuebat. his cladibus subacti Samnites pacem a
 7      IX,    8,  38|          principium, duabus insignis cladibus, captae urbis et Caudinae
 8      IX,    8,  41|          Umbrorum, gentis integrae a cladibus belli, nisi quod transitum
 9       X,    1,   6|            Samnitem multorum annorum cladibus domitum hauddum foederis
10       X,    2,  11|          belli, quod multis in vicem cladibus haud immerito terribile
11    XXII,    2,  12|    adsuefaciebant territum pristinis cladibus militem minus iam tandem
12    XXII,    2,  13|         accensum tot indignitatibus [cladibus] sociorum detrahere ad aequum
13    XXII,    2,  18|              respirasse ab continuis cladibus, - haec nequiquam praemonito
14    XXII,    4,  23|             Italia paulum intervalli cladibus Romanis sollers cunctatio
15    XXII,    6,  39|             Trasumenno locus nostris cladibus erit. Nec gloriandi tempus
16    XXII,    7, 57a|          quaenam futura finis tantis cladibus foret. Interim ex fatalibus
17    XXII,    8,  61|         maior ea clades superioribus cladibus fuerit vel ea res indicio [
18   XXIII,    3,  22|            Cum cetera quae continuis cladibus fortuna minuerat, quantum
19   XXIII,    4, 30a|            iam adeo multis magnisque cladibus adflictam ut omnis aetatis
20   XXIII,    6,  41|             minus nobilem eam pugnam cladibus suis fecerunt; nam et filius
21     XXV,    4, 22a|              rem gererent, minus his cladibus commovebantur. legatos ad
22    XXVI,    1,   3|            mors sua remedio publicis cladibus futura esset, potuisse?
23    XXVI,    3,  20|          quod duabus tantis deinceps cladibus icti provinciam obtinuissent,
24    XXVI,    7,  41|              qui tantis superfuerunt cladibus ratus, contione advocata
25    XXVI,    7,  41|               omnibus aut ipse adfui cladibus aut quibus afui, maxime
26   XXVII,    1,  5a|           terra marique magnis saepe cladibus bellatum esset, se eam provinciam
27  XXVIII,    8,  41|             transgressos cum maximis cladibus suis exercituumque suorum
28     XXX,    2,  10| oppressissent, perculsi terrestribus cladibus atque inde ne mari quidem
29     XXX,    5,  30|           vestris prius quam nostris cladibus insigni finem imposuisse.
30     XXX,    6,  37|             perfidiae monitis ut tot cladibus edocti tandem deos et ius
31    XXXI,    4,  31|       septuaginta cum magnis nostris cladibus gessissemus, ipsos foedere
32   XXXII,    3,  18|           mari et in evastatis belli cladibus locis hibernandi ullam cernebat.
33   XXXIV,    4,  43|             illinc Hannibal, Romanis cladibus insignis imperator, stimularet?
34   XXXIX,    2,  24|     multitudinem hominum, quae belli cladibus amissa erat, restitueret,
35      XL,    4,  41|            frumentaque deusta, donec cladibus omnibus belli coacti in
36      XL,    4,  50|              aliorum circa populorum cladibus territa portas aperuit Romanis.
37    XLII,    4,  44|       constantia principum docentium cladibus Philippi Antiochique, quanta
38    XLIV,    2,  26|         disserere, multorum iam ante cladibus experta: periculosum esse