Lib. Cap. Par.

 1    VIII,    2,  10|           tum signum septem pedes altum aut maius in terram defodi
 2       X,    1,   2|     circumvadunt; fugientesque in altum acrius quam repugnantes
 3     XXI,    3,  28|         soluta ab ceteris rate in altum raperentur. Ibi urgentes
 4     XXI,    6,  49|      inluxit, recepere classem in altum ut spatium pugnae esset
 5     XXI,    6,  50|                            Ubi in altum evecti sunt, Romanus conserere
 6    XXII,    2,  14|      allatum est, cum esset satis altum Ianiculum ubi sedens prospectaret
 7    XXII,    3,  20|      vadis, religatas puppibus in altum extraxere; ad quinque et
 8   XXIII,    5,  34|     perveniunt. Inde profecti cum altum tenerent, conspecti a classe
 9    XXIV,    5,  36|      adgravari sociorum, velis in altum datis in Africam transmisit,
10     XXV,    5,  25|     profectus libero mari vela in altum dedit quinque et quinquaginta
11     XXV,    6, 27b|      prima tranquillitas maris in altum evexisset, concursurae.
12     XXV,    6, 27b|        cuius primo classis petere altum visa est, quo facilius superaret
13     XXV,    6, 27b|     territus re, Bomilcar vela in altum dedit missisque nuntiis
14    XXVI,    7,  39|    obliqua transferentes vela, in altum evectae sunt. nequaquam
15    XXVI,    8,  51| classicique milites tranquillo in altum evecti, agilitatem navium
16  XXVIII,    7,  37|     portum non ausi averterent in altum naves. in minorem inde Baliarium
17     XXX,    7,  43|          fuit. naves provectas in altum incendi iussit; quingentas
18    XXXI,    6,  45|       tenuit. inde omnes velis in altum datis mari medio praeter
19   XXXII,    3,  23|           quam vocant Acraeam, in altum excurrens; traiectus inde
20    XXXV,    3,  26|     certamen essent, provectos in altum cotidie remigem militemque
21   XXXVI,    3,  15|           Euboea et excurrente in altum velut promunturio Attica
22   XXXVI,    5,  42|      lustrata classe ad Lacinium, altum petit. Corcyram, quam primam
23   XXXVI,    5,  44|           sinistrum ipse cornu in altum extendit, dextrum cornu
24   XXXVI,    5,  44|          cornu, dolonibus erectis altum petere intendit, iussis
25  XXXVII,    4,  23|          est; prominet penitus in altum conspiciturque prima terrarum
26  XXXVII,    4,  23|          quod ab Sida prominet in altum, extemplo et conspecti ab
27  XXXVII,    4,  23|    concurrendum vidit, et ipse in altum evehitur, et deinceps quae
28  XXXVII,    4,  23|          praebuit; nam nec sic in altum evectus erat, ut ordo omnium
29  XXXVII,    4,  24|        Rhodiis dempsit. nam et in altum celeriter evectae naves
30  XXXVII,    4,  27|       superpendentia saxa plus in altum, quam quae in statione sunt
31  XXXVII,    4,  29|  praetoria nave primum e portu in altum evectus, excipiens insequentis,
32  XXXVII,    4,  29|        velut cernerent regios, in altum processit. inter Myonnesum
33  XXXVII,    5,  31|    latitudo patet; inde lingua in altum mille passuum excurrens
34     XLI,    1,   3|           alii ab litore naves in altum expellunt. inde certamen,
35    XLII,    4,  48|       onerariae ex agmine suo per altum dissipatae consequerentur.~ ~
36    XLIV,    1,  11|     saepta mari. eminet namque in altum lingua, in qua sita est,
37    XLIV,    2,  28|        mittebantur. has naves per altum ferri cum ex specula signum
38     XLV,    1,   6|    tenebris solverat navem ac per altum Cretam petebat. postquam