Lib. Cap. Par.

 1     XXI,    3,  29|       utrimque fuit, fugaque et pavor Numidarum Romanis iam admodum fessis
 2     XXI,    5,  45|          occupatis Maharbalem cum ala Numidarum, equitibus quingentis, ad
 3     XXI,    6,  54|                Sempronius ad tumultum Numidarum primum omnem equitatum,
 4    XXII,    6,  44|             dirigit aciem lacessitque Numidarum procursatione hostes. Inde
 5   XXIII,    1,   5|     Carthagine iura petere et Italiam Numidarum ac Maurorum pati provinciam
 6   XXIII,    2,  13|              Hannibali quattuor milia Numidarum in supplementum mitterentur
 7   XXIII,    6,  42|            quamvis vana praedae spes. Numidarum paucorum illi quidem praeda
 8    XXIV,    6,  48|          extenderunt. Syphax erat rex Numidarum, subito Carthaginiensibus
 9    XXIV,    6,  48|              rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse, equis tantum
10     XXV,    2,   9|               fuerit illa procursatio Numidarum Hannibalem exercitumque <
11     XXV,    4,  17|             forte locum duabus turmis Numidarum circumventum scribant. adeo
12     XXV,    6,  34|         amicitia. is tum cum equitatu Numidarum et advenienti P. Scipioni
13     XXV,    6,  36|      difficulter impetus incursantium Numidarum arcebant; dein, postquam
14     XXV,    6,  40|              inde revocatus seditione Numidarum in castris facta, cum trecenti
15    XXVI,    2,  10|            esset, consules transfugas Numidarum, qui tum in Aventino ad
16    XXVI,    3,  21|              octo milia peditum, tria Numidarum equitum exposuit. ad eos
17    XXVI,    7,  40|               quod et ante acciderat, Numidarum esse, ad comprimendam seditionem
18    XXVI,    7,  40|               ei multitudo maior quam Numidarum procul visa et clamor Romanus
19   XXVII,    2,  5b|         Africae essent: quinque milia Numidarum cum Masinissa, Galae filio,
20   XXVII,    2,   8|           legiones transfugarum etiam Numidarum equitum peditumque magnam
21   XXVII,    4,  19|            maternum avum Galam, regem Numidarum, eductum, cum avunculo Masinissa,
22   XXVII,    5,  26|            nocte ad id missas aliquot Numidarum turmas medio in saltu condiderat,
23   XXVII,    6, 28b|               inde nuntius Hannibalem Numidarum equitatu praemisso ipsum
24  XXVIII,    7,  35|           transgressus tres principes Numidarum praemittit ad tempus locumque
25    XXIX,    5,  24|          quando neque celari adventus Numidarum poterat - vagati enim in
26     XXX,    2,  7b|          etiam multitudinem agrestium Numidarum quibus per eosdem dies arma
27     XXX,    2,  12|             quoque fuimus, per gentis Numidarum nomen, quod tibi cum Syphace
28     XXX,    2,  12|           victoris, sed, ut est genus Numidarum in venerem praeceps, amore
29     XXX,    2,  13|              sequebatur grex nobilium Numidarum. tum quantum quisque plurimum
30     XXX,    3,  17|             cum Syphace primoribusque Numidarum captivis Romam venit quaeque
31    XXXI,    2,  11|               bellum mitteret auxilia Numidarum equitum. dona ampla data
32  XXXIII,    5,  47|               quae cum Masinissa rege Numidarum Carthaginiensibus essent
33   XXXIV,    6,  62|       profugum ex regno suo cum parte Numidarum vagantem circa Cyrenas persequeretur,
34   XXXIV,    6,  62| opportunitates nunc illos, nunc reges Numidarum usurpasse ius, semperque
35   XXXIV,    6,  62|               socius atque amicus rex Numidarum esset, eius sinerent esse
36    XLII,    5,  65|         Attalus et Misagenes, regulus Numidarum.~ ~66.