Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  51|          quasi re nova perturbatus, moram suam hesternam velut deorum
 2     III,    1,   2|            venire noctem ratus quae moram certamini faceret. Tum quidem
 3      IV,    6,  53|           agri publici cederent, se moram dilectui non facere, decreto
 4      VI,    1,   3|         Sutrinis ferret. Cuius spei moram cum pati fortuna obsessorum
 5     VII,    4,  24|     Gallicis spoliis Romam reduxit. Moram triumpho volnus consulis
 6      IX,    8,  43|            collegae venire auxilio, moram certaminis hosti exemit.
 7       X,    5,  40|     posterum diem dilatum certamen; moram diei noctisque oderunt.
 8     XXI,    2,  24|            Hannibali nuntiatum est, moram magis quam bellum metuens,
 9     XXI,    3, 32a|           venerat, nullam dimicandi moram facturus; ceterum ubi deserta
10     XXI,    6,  49|          signum datum esset ne quis moram conscendendi faceret, perque
11    XXII,    5,  31|            dicendi dictatoris; quam moram quia exspectare territa
12    XXIV,    2,   8|           velitis honores adfertis, moram ullam offerret, is mihi
13    XXIV,    2,  13|            haud ullam intercessuram moram quin <in deditionem veniat>
14    XXIV,    2,  15|            copias educit nec hostes moram dimicandi fecerunt. septendecim
15    XXIV,    3,  17|          ire obviam hosti parat nec moram dimicandi facere. C. Claudium
16   XXVII,    2,   6|        ratio haberetur, comitiis se moram non facere. dictator causam
17   XXVII,    2,   6|           publica gereretur; itaque moram fieri comitiis non placere.
18   XXVII,    6,  31|            viris et parentibus erat moram incommoda severitate libidini
19   XXVII,    8,  47|           castra instructi stabant. moram pugnae attulit quod Hasdrubal
20  XXVIII,    2,   7|        causam eius belli fuisse nec moram, si modo aequa et honesta
21  XXVIII,    6,  33|          pandere aciem non poterat. moram pugnandi nullam fecit ut
22     XXX,    3,  16|          cum censuissent quippe qui moram temporis quaererent dum
23    XXXI,    2,   9|         Macedonia evenisset iussit. moram voto publico Licinius pontifex
24    XXXI,    3,  21|        aciem progressi. nec Romanus moram pugnandi fecit; sed vix
25    XXXI,    5,  38|            pugnas multo minus tutam moram in iisdem stativis fore
26   XXXII,    3,  17|           ad unius modo oppugnandae moram urbis sed ad summam universi
27   XXXII,    5,  36|       placebat: nec enim aliud quam moram et dilationem ad colligendas
28  XXXIII,    5,  49|       comiter ab eo exceptus nullam moram navigandi fecit. Ephesi
29   XXXIV,    2,  12|         minuere exercitum, quod aut moram sibi ad dimicandum aut in
30    XXXV,    2,  18|            compos nunc fiat, nullam moram rebellandi facturum. tantum
31 XXXVIII,    6,  58|           criminis fidem, sed ne ad moram quidem triumphi eam accusationem
32   XXXIX,    1,  17|      consules fassique de se nullam moram indicio fecerunt.~ ~18.
33   XXXIX,    3,  35|     immaturae ad id vires erant, ad moram interponendam Demetrium
34    XLII,    1,   7| oppugnatione comminanda quaesisset, moram certamini fecit. pugnatum
35    XLIV,    3,  37|       contentus eo, quod per hostem moram fuisse scirent, et ipse
36     XLV,    1,  10|            negantes perpulerunt, ut moram navigationis brevem pro