Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  34|        dei nuntiam venisse; circa summum culmen hominis auspicium
 2       I,    8,  48|       reciperet pervenissetque ad summum Cyprium vicum, ubi Dianium
 3       I,    9,  56|         redditam ferunt: imperium summum Romae habebit qui vestrum
 4      II,    5,  65|        loci. Iam prope erat ut in summum clivi iugum evaderent cum
 5      IV,    1,   1|    auferri a primoribus ad plebem summum imperium credebant. Laeti
 6      IV,    1,   5|          populi Romani an vestrum summum imperium est? Regibus exactis
 7       V,    3,  14|         prope amissum cernentibus summum imperium. Itaque clarissimis
 8       V,    6,  47|          locus, tanto silentio in summum evasere ut non custodes
 9      VI,    5,  38|     patres ad duo ultima auxilia, summum imperium summumque ad civem
10     VII,    5,  32|    virtutis est praemium. Proinde summum quodque spectate, milites,
11     VII,    5,  34|         cum quibus ubi evasero in summum, perge hinc omni liber metu,
12    VIII,    5,  32|       inquit 'de te, Q. Fabi, cum summum imperium dictatoris sit
13      IX,    8,  40|    caelaverunt; forma erat scuti: summum latius, qua pectus atque
14      IX,    8,  43|      occupatam invadit, clamitans summum flagitium fore, si alterum
15     XXI,    4,  35|           proclivia fore; uno aut summum altero proelio arcem et
16    XXII,    4,  27|      partitis temporibus alterius summum ius imperiumque esse, ut
17    XXIV,    4,  34|       ingererent, murum ab imo ad summum crebris cubitalibus fere
18    XXIV,    5, 35b|        tempus aiebat Siciliae per summum decus repetendae, et ipse
19     XXV,    3,  12|        ius populo plebeique dabit summum; decemviri Graeco ritu hostiis
20    XXVI,    1,   6|        adhortanti sub laevo umero summum pectus gaeso ictum est.
21    XXVI,    1,   6|         cum respondisset haruspex summum quod esset imperium Capuae
22    XXVI,    1,   6|     proditam a primoribus Capuam, summum magistratum ultimus omnium
23   XXVII,    6,  29|          regem Asiae, quia Aetoli summum gentis suae magistratum
24  XXVIII,    4,  20|         eos qui prae se irent, in summum evadunt. inde decurrunt
25  XXVIII,    8,  42|          belli par; oppugnata per summum otium Carthago nullo trium
26    XXXI,    5,  42|           caperent binis ternisve summum ex manipulis aquandi causa
27  XXXIII,    1,   5|           manu caperetur, duo aut summum tres iuvenes conixi arborem
28   XXXIV,    1,   2|         esse; ab nullo genere non summum periculum est si coetus
29   XXXIV,    3,  32|      compertum habemus duorum aut summum trium in ea re, non civitatis
30   XXXIV,    6,  58|        victo et in acie caeso per summum decus parta reliquerit,
31    XXXV,    4,  31|           rex esset. Magnetarchen summum magistratum vocant; is tum
32    XXXV,    4,  35| consistebant; tyrannus cum tribus summum equitibus, inter quos plerumque
33    XLIV,    3,  38|     exituri in aciem hodierno aut summum crastino die, si ita videbitur,
34    XLIV,    3,  38|    vicerit? quid, quod hostes per summum otium instruxerant aciem,
35     XLV,    1,   7|          ac magnus Alexander, qui summum inperium in orbe terrarum