Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|        enim ut cum populus regem iussisset, id sic ratum esset si patres
 2      II,    2,  12|  amoverique ab altaribus iuvenem iussisset, "tu vero abi" inquit, "
 3      II,    5,  59| insequentem diem pronuntiari cum iussisset, prima luce classico signum
 4      II,    5,  64|        tentoriis quietum militem iussisset, Hernicorum cohortem in
 5     III,    8,  55|          ut quod tributim plebes iussisset populum teneret; qua lege
 6     VII,    3, 17b|     quodcumque postremum populus iussisset, id ius ratumque esset;
 7     VII,    4,  23|       convenire armatos iuniores iussisset signaque eodem quaestores
 8      IX,    3,  16|         ante tabernaculum vocari iussisset, lictorem expedire securem
 9      IX,    7,  33|        creatos eam legem populus iussisset, quodque postremum iussisset
10      IX,    7,  33|     iussisset, quodque postremum iussisset id ius ratumque esset, non
11      IX,    7,  34|      esse, quod postremo populus iussisset, sciit? immo vero omnes
12     XXI,    1,  12|        ibi habitarent ubi Poenus iussisset. Has pacis leges abnuente
13     XXI,    2,  17|      quod bellum populus Romanus iussisset. Inter consules ita copiae
14    XXII,    1,   3|          itineris pugnaeque cum [iussisset pronuntiari] "immo Arreti
15    XXII,    1,  7a|      corpora suorum cum sepeliri iussisset, Flamini quoque corpus funeris
16    XXVI,    5,  30|         consuli possent Laevinus iussisset, 'maneant immo' inquit Marcellus, '
17    XXVI,    7,  41|        ex hibernis convenire cum iussisset, ipse cum quinque milibus
18   XXVII,    2,  5b|    placeret, eumque quem populus iussisset diceret dictatorem; si consul
19   XXVII,    2,  5b|          diceretque quem populus iussisset dictatorem. ita a M. Claudio
20   XXVII,    3,  14|    manipulum eius signi sequi se iussisset. duxit ubi maxime tumultum
21   XXVII,    4,  19|     Scipio cum adservari Numidam iussisset, quae pro tribunali agenda
22  XXVIII,    6,  33|  inritandam feritatem barbarorum iussisset, velites subsidio misit,
23    XXIX,    2,   7|         casu receptui canere cum iussisset, castra procul ab ictu teli
24    XXXI,    1,   8|      bellum cum Philippo populus iussisset, id bene ac feliciter eveniret;
25    XXXI,    6,  48|      Etruria transire in Galliam iussisset, ipse Arimini occurrerit
26   XXXII,    3,  22|    ubicumque servirent Philippus iussisset, non libertatem modo sed
27    XXXV,    3,  29|        Philopoemen receptui cani iussisset, loca magis confragosa et
28   XXXVI,    1,   2|       Romanus eo tempore duellum iussisset esse cum rege Antiocho,
29  XXXVII,    1,   1|     inter se provincias consules iussisset, elegantius facturos dixit,
30 XXXVIII,    6,  55|       cum Lucium fratrem adferre iussisset, inspectante senatu suis
31   XXXIX,    5,  44|      induci et de integro locari iussisset, censores, edicto summotis
32     XLI,    2,   7|          bellum] populus Romanus iussisset? at hercule privato quidem
33    XLII,    3,  33|        quo bellum senatus Perseo iussisset, deinde, quo veteres centuriones
34    XLII,    3,  36|     senatus decresset et populus iussisset. in aedem Bellonae in senatum
35    XLIV,    1,   2|         cum exponere in consilio iussisset, qua quisque ducturus esset,