Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,   7| conditorisque sui parentem Martem potissimum ferat, tam et hoc gentes
 2      II,    1,   5|           meriti essent: illos eo potissimum anno patriam liberatam,
 3      II,    2,  13|        probabile erat eam aetatem potissimum liberari ab hoste quae maxime
 4     III,    9,  64|     tempus, ut comitiis praeesset potissimum M. Duillio sorte evenit,
 5     III,    9,  67|           divinet animus, si huic potissimum imminere anno scissem, vel
 6      IV,    2, 16a|       patres augeri passos, idque potissimum exemplum a patricio homine
 7       V,    1,   3|          esse, tum, quod secundis potissimum vestris rebus hic error
 8     VII,    1,   2|    appellata consertaque fabellis potissimum Atellanis sunt; quod genus
 9    VIII,    5,  33|    scriberet, sed cum revertisset potissimum ex tribunis consularibus
10    VIII,    5,  34|        imperium neu populus in se potissimum dictatore vim et ius dictaturae
11     XXI,    1,  11|           est, nec qua primum aut potissimum parte ferrent opem, cum
12     XXI,    5,  39|         ipso quod adversus se dux potissimum lectus esset praestantem
13    XXII,    1,  7a|         temporibus huiusce belli, potissimum auctorem habui. Hannibal
14    XXII,    3,  22|         poterat facere, obsidibus potissimum tradendis animum adiecit,
15   XXIII,    5,  32|           legiones venissent, iis potissimum uti ad regionis eius praesidium,
16    XXIV,    1,   4|         servarent iuvenemque suis potissimum vestigiis insistere vellent
17    XXIV,    2,   8|          quid dicere potes cur te potissimum ducem Hannibali hosti <hi>
18    XXIV,    2,   9|      urbana provincia esset isque potissimum consulibus ad bellum profectis
19    XXIV,    6,  46|      neglectam custodia vidit, ea potissimum adgredi statuit. comparatis
20     XXV,    6,  34|   circumsteterat incertos in quem potissimum hostem quamve in partem
21    XXVI,    7,  40|           cum venisset, primum ac potissimum omnium ratus Syracusis nova
22    XXVI,    7,  43|         sui rationem quod ab urbe potissimum oppugnanda bellum orsus
23   XXVII,    7, 33b|        creandi et ut eos crearent potissimum quorum virtus satis tuta
24   XXVII,    8,  45|     iumentisque usui essent ab se potissimum sumerent; benigne omnia
25    XXIX,    5,  24|       communiter consulerent quas potissimum legiones et quantum militum
26     XXX,    5,  30|     venirem, laetor te mihi sorte potissimum datum a quo peterem. tibi
27  XXXIII,    1,  10|         trecentos. nos non minimo potissimum numero credidimus sed Polybium
28   XXXIV,    3,  26|        belli non alia esset, inde potissimum ordiendi bellum. Quinctio
29   XXXVI,    1,   7|          Romanis Philippum ad sua potissimum tuenda avertet. de Philippo
30  XXXVII,    3,  12|         fraude capti, quod a cive potissimum suo forent, in iram luctus
31  XXXVII,    7,  60|       cogitantique Fabio, cui rei potissimum insisteret, ne otiosam provinciam
32 XXXVIII,    6,  55|    Scipionibus erat, delectus sit potissimum ad quaestionem exercendam --;
33    XLIV,    1,   2|         esset, summotis iis, quam potissimum <viam> peteret, rettulit
34    XLIV,    1,   2|          consulendum rursus, quam potissimum capesseret viam. per eosdem