Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  22|         dicendi potestatem quid petentes venerint facit. Illi omnium
 2     III,    2,  18|         ab Roma legati auxilium petentes veniant; periculum ipsum
 3     III,    5,  35|       contenderant, suppliciter petentes. Demissa iam in discrimen
 4      IV,    5,  34|       armis nihil praeter vitam petentes dictatori deduntur. Urbs
 5       V,    5,  33|        auxilium adversus Gallos petentes. Eam gentem traditur fama
 6      VI,    2,   9|      auxilium adversus Etruscos petentes veniunt, brevem occasionem
 7      VI,    5,  42|      palati alii Apuliam maxime petentes cum fuga [se] longinqua
 8     VII,    4,  27|         amicitiam ac societatem petentes venissent. Idem otium domi
 9      IX,    7,  37|      pacem foedusque ab Romanis petentes indutias in triginta annos
10      IX,    8,  41|  Nuceriam Alfaternam, cum pacem petentes, quod uti ea cum daretur
11    XXII,    2,  17|  flammae, velut tutissimum iter petentes summa montium iuga, tamen
12    XXII,    3,  20| Baliaribus insulis legati pacem petentes ad Scipionem venerunt. Inde
13   XXIII,    4, 24b|     captis, qui pontem fluminis petentes obsesso ante ab hostibus
14   XXIII,    5,  33|  egressi sunt. Inde per Apuliam petentes Capuam media in praesidia
15     XXV,    2,   8|        comprehensique, ultro id petentes, ad Hannibalem deducti sunt.
16     XXV,    6,  31|        Marcellum mittunt, nihil petentes aliud quam incolumitatem
17     XXV,    6,  41|       Agrigentum trepido agmine petentes viderunt, ipsi metu obsidionis
18   XXVII,    4, 15b|     erat condicionem deditionis petentes venissent.~ Q. Fabius consul
19  XXVIII,    4,  18|         suam pacem amicitiamque petentes venisse.~ Utrumque in hospitium
20    XXIX,    3,  11|         decernunt. legati Asiam petentes protinus Delphos cum escendissent,
21    XXIX,    5,  24|           et, si sileretur quid petentes venissent, periculum erat
22     XXX,    7,  38|         imperatorem qui et quae petentes venissent certiorem facerent.
23    XXXI,    6,  45|  diriperentur. inde Cassandream petentes primo ad Mendaeum, maritimum
24   XXXII,    1,   2|    numerus augeretur, id Cosani petentes non impetraverunt.~ ~3.
25   XXXII,    3,  16|    Attalum veniam fidemque eius petentes miserunt. Dum in spem pacis
26  XXXIII,    2,  18|    fugam effunduntur. Bargylias petentes fugerunt; eodem et Dinocrates
27   XXXVI,    5,  45|     domos dimissi; Romani Chium petentes, Phoenicuntem primum portum
28  XXXVII,    4,  21|     Elaeam redit. inde Phocaeam petentes ad insulam, quam Bacchium
29 XXXVIII,    2,  18|         cum venissent amicitiam petentes, ducenta talenta his sunt
30 XXXVIII,    3,  25| Tectosagum ad consulem venerunt petentes, ne ante [ab Ancyra] castra
31   XXXIX,    2,  25|         permulsissent iram eius petentes, ut ignosceret pro libertate
32    XLII,    4,  46|  Macedoniam miserunt praesidium petentes, quo se adversus inpotentem
33    XLIV,    2,  28|         Macedoniam cum frumento petentes, tutarentur. Cassandreae
34     XLV,    2,  23|        nos, qui regis amicitiam petentes plebem nostram consiliis