Lib. Cap. Par.

 1      IV,    1,   2|      minari se proditurum patriam, oppugnari atque capi passurum! Quid
 2      IV,    4,  27|            paene cepit castra quam oppugnari hostes satis scirent. Inde
 3       V,    3,  18|         Romae, iam castra ad Veios oppugnari, iam partem hostium tendere
 4       V,    4,  28|            castra Romana crederent oppugnari, tantum iniecit pavoris
 5       V,    5,  34|   quaerentes agrum ab Salvum gente oppugnari. Massilienses erant ii,
 6      VI,    2,   9|   circumstaret, et moenia summa vi oppugnari et intra moenia esse hostem [
 7      IX,    8,  44|            urbs postero die coepta oppugnari brevi capitur magnaque gloria
 8       X,    4,  35|     Luceriam duceret legiones quam oppugnari ab Samnitibus audierat,
 9     XXI,    1,   6|       omnium spe celerius Saguntum oppugnari allatum est. Tunc relata
10     XXI,    1,  15|          Octavo mense quam coeptum oppugnari captum Saguntum quidam scripsere;
11     XXI,    1,  15|      consules fuerunt, non coeptum oppugnari est sed captum. Nam excessisse
12    XXII,    2,  14|        videamus? Qui modo Saguntum oppugnari indignando non homines tantum
13   XXIII,    4, 30a|          post mensibus quam coepta oppugnari erat ab Himilcone praefecto
14    XXIV,    3,  19|        duobus consulibus Casilinum oppugnari coepit. ubi cum multa succedentes
15    XXIV,    4,  33|        terra marique simul coeptae oppugnari Syracusae, terra ab Hexapylo,
16    XXIV,    6,  41|         erat - a Carthaginiensibus oppugnari coepta est. eam obsidionem
17    XXVI,    4, 26a|            ferme post die utrimque oppugnari coepta est; gravior a mari
18    XXVI,    7,  44|           mari adluitur pars urbis oppugnari coepta est. ceterum tumultus
19   XXVII,    5,  26|            crederent, nihilo minus oppugnari Locros posse rati L. Cincio
20   XXVII,    5,  26|    scribunt; et ut ab terra quoque oppugnari moenia possent, ab Tarento
21    XXIX,    3,  12|            novandi res Dimallumque oppugnari. eo se averterant Romani
22    XXXI,    2,  10|      direptam ab hostibus, alteram oppugnari; nec in exercitu suo satis
23   XXXII,    3,  21| Phocidemque? Quid ita nunc Elatiam oppugnari patitur? Cur excessit faucibus
24   XXXIV,    2,  11|    venerunt querentes castella sua oppugnari nec spem ullam esse resistendi
25   XXXIV,    3,  26|            quam omisso hoste Argos oppugnari? se vero caput belli Lacedaemonem
26   XXXVI,    2,  13|          et Limnaeum eodem tempore oppugnari posse, regem ad Limnaeum
27   XXXVI,    4,  31|     concilii eorum recusaret esse, oppugnari coepta est. duae civitates,
28 XXXVIII,    1,   8|           cum alia parte Ambraciam oppugnari cerneret, alia infestam
29 XXXVIII,    3,  28|    desistere ab incepto voluerunt. Oppugnari deinde, postquam nihil pacati
30     XLI,    3,  24|         causam ipse temptarique et oppugnari dicendo, quam nemo neque
31    XLII,    5,  56|         cum a P. Lentulo Haliartum oppugnari audisset, nuntium, praetoris
32    XLII,    5,  63|        urbem cingit, nec adtinebat oppugnari nec poterat. ipse ab ea
33    XLIV,    1,   9|         simul operibus machinisque oppugnari coepti. iuvenes etiam quidam
34    XLIV,    1,  13|      Meliboeam a consulis exercitu oppugnari, simul classem Iolci stare, <