Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  30|  gladios, haud secus quam si in insidias incidissent, turbati vertunt
 2      II,    5,  50|      cum improvidi effuso cursu insidias circa ipsum iter locatas
 3      II,    5,  51|        pecora praecipitavere in insidias; quo plures erant, maior
 4     III,    6,  43|         ceteri praecipitatum in insidias esse; Siccium egregie pugnantem
 5       V,    3,  18|  consilio, praecipitavere se in insidias. Genucius morte honesta
 6       V,    6,  39|         quid accidisset; deinde insidias vereri; postremo caesorum
 7      VI,    5,  30|         frustratus erat ipsi in insidias praecipitavere. ibi dum
 8     VII,    1,   6|       magno conatu profectus in insidias praecipitaret et legionibus
 9       X,    1,   4|     detegant nequiquam conditas insidias: omnia scire Romanum nec
10     XXI,    3,  25|        inexplorato profectus in insidias praecipitat multaque cum
11     XXI,    7,  59|        in Ligures Hannibali per insidias intercepti duo quaestores
12    XXII,    2,  17|        apparuit fraus, tum vero insidias rati esse, cum maiore tumultu
13    XXII,    2,  18|       sensit Fabius; ceterum et insidias esse ratus et ab nocturno
14    XXII,    3,  22|       in praeparatas sua fraude insidias ducit. In castra Romana
15    XXII,    5,  31|         praedarentur. Itaque in insidias temere inlati, cum a frequentibus
16    XXII,    6,  42|        omnia cum cura renuntiat insidias profecto esse: ignes in
17   XXIII,    1,   1|   cedentibus consulto tracta in insidias circumventa est; nec evasisset
18     XXV,    3, 15a|       collibus apte ad tegendas insidias oppositis subsistit. Atinius
19     XXV,    4,  16|     profectus duce hospite <in> insidias praecipitat. hostes subito
20   XXVII,    3,  12|       erat regio, sine ullis ad insidias latebris; itaque in loca
21   XXVII,    4,  16|  fuisset, haud procul Metaponto insidias ponit. Fabio auspicanti
22   XXVII,    4,  16|  gravioris quaestionis detegunt insidias.~ ~17.
23   XXVII,    7,  41|      quod nihil silvae neque ad insidias latebrarum habebant. in
24  XXVIII,    6,  33|     opportune prominens equitum insidias texit nec ulla mora pugnae
25    XXXI,    3,  26|     parte ipse occultus loco ad insidias opportuno consedit ut, si
26    XXXV,    1,   4| fecerunt, postquam apertas esse insidias et recto ac iusto proelio,
27   XXXIX,    2,  25|      sint, violandis abstinere: insidias positas euntibus ad T. Quinctium.
28   XXXIX,    2,  26|     semel euntibus ad Quinctium insidias dici factas: sed quid iis
29      XL,    1,   9|        me querentem deprehensas insidias, sed in eum, qui fecisset,
30      XL,    1,  10|      est: nec eundo nec manendo insidias evito. quo me conferam?
31      XL,    1,  12|       et singulari genere odii, insidias fecisses. ego tamen, quantum
32      XL,    1,  12|     confudisti, et noctis huius insidias aut tuas aut meas detegam.
33    XLII,    4,  47|        agnoscere artes. non per insidias et nocturna proelia, nec
34    XLII,    5,  59|         quo ministro Delphis ad insidias Eumenis regis usus erat,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License