Lib. Cap. Par.

 1     III,    6,  42|           vigilias in urbe habendas censerent, omnes qui per aetatem arma
 2       V,    3,  20|            quid de praeda faciendum censerent? Duae senatum distinebant
 3       V,    4,  23|         solvendum religione populum censerent, haud facile inibatur ratio
 4       V,    6,  36|           qui extemplo Romam eundum censerent; vicere seniores, ut legati
 5     VII,    2,  11|            Ne nimis mirum magnumque censerent tumultum exciere in hostium
 6    VIII,    1,   3|            quidnam facturum Romanum censerent dimisit, ita Campanos metu
 7    VIII,    1,   4|                      Cum aliud alii censerent, tum Annius: 'quamquam ipse
 8      IX,    5,  26|       senatus, multi delendam urbem censerent. Praeter odium, quod exsecrabile
 9      IX,    8,  41|            quidam omittendum bellum censerent; plaga una - Materinam ipsi
10       X,    5,  45|         mittendos ad res repetendas censerent; quibus non redditis ex
11     XXI,    1,   6| exspectandosque ex Hispania legatos censerent. Haec sententia, quae tutissima
12    XXII,    2,  11|           obviam eundum esse patres censerent. Decretum ut ab Cn. Servilio
13    XXII,    7,  53|          consilium advocandum de eo censerent, negat consilii rem esse [
14    XXII,    8,  60|            praediis cavendum populo censerent, tum T. Manlius Torquatus,
15     XXV,    3, 15a|          tradendam urbem victoribus censerent. ceterum, ut plerumque,
16    XXVI,    1,   2|        quidam referendum ad senatum censerent, melius visum differri eam
17    XXVI,    5,  32|     tyrannis bellum gerendum fuisse censerent hostibus et Syracusanorum
18   XXVII,    7,  38|            Italia esset.~ Cum omnes censerent primo quoque tempore consulibus
19   XXVII,    7,  38|        provinciis quos e re publica censerent esse traducendos. ea omnia
20   XXXII,    3,  21|            sed suaserint quae nobis censerent utilia esse. Romani Rhodiique
21  XXXIII,    2,  16|    abnuendamque Romanorum amicitiam censerent.~ ~17.
22   XXXIV,    4,  43|  transgressum. quid deinde facturum censerent, cum hinc Aetoli, haud dubii
23    XXXV,    3,  25|         ipsi consuluissent consilio censerent, multitudo Philopoemenis
24   XXXVI,    2,  12|         aspernandam amicitiam regis censerent, media visa est Clyti sententia
25  XXXVII,    7,  56|           suae dignitatem pertinere censerent Rhodii, senatum omni modo
26 XXXVIII,    1,   8|         tali casu, fideque sua esse censerent, agerent; quod enim sibi
27   XXXIX,    1,   4|           patribus, ut, <si> aequum censerent, ob rem publicam bene ac
28   XXXIX,    4,  38|            consulto, si deportandos censerent exercitus, denuntiabant:
29    XLII,    2,  25|        omnia dicere ac facere aecum censerent; postremo multum ac diu
30   XLIII,    1,   4|             pacem precibus petendam censerent; civitatesque conplures
31   XLIII,    2,  22|            cum infesto tempore anni censerent, nullis praeparatis commeatibus,
32    XLIV,    3,  35|      legatos in vincula coniciendos censerent,> alii praecipites sine
33     XLV,    2,  20|           plus obesse Rhodiis aecum censerent quam antiqua merita, quorum
34     XLV,    3,  26|         patriam pro se perire aecum censerent, hi primi inventi sunt.