Lib. Cap. Par.

 1     VII,    5,  31|            Data mandata, ut preces Campanorum, responsum senatus amicitiae
 2     VII,    5,  33|      Romanus potitur, quo se omnis Campanorum multitudo gratulabunda effudit.~ ~
 3     VII,    6,  38|         nomen quam consulum esset. Campanorum deinde Suessulanorumque
 4    VIII,    1,   2|          ne arguendo abalienarent: Campanorum aliam condicionem esse,
 5    VIII,    4,  22|         fama autem erat defectioni Campanorum imminentes admoturos castra +;
 6       X,    3,  29|       Fabius audita morte collegae Campanorum alam, quingentos fere equites,
 7   XXIII,    1,   4|      equites, nobilissimus quisque Campanorum, cum militarent aliquando
 8   XXIII,    1,   7|     elegissent, cum quibus equitum Campanorum, qui in Sicilia stipendia
 9   XXIII,    1,   7|     precantibusque inde primoribus Campanorum ne quid eo die seriae rei
10   XXIII,    1,   9|            surgis, ad quam tertius Campanorum adhibitus es ab Hannibale, -
11   XXIII,    1,  10|             videntibus vobis nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem
12   XXIII,    5,  36|            rapit obviosque ex fuga Campanorum dato praesidio Capuam duci,
13   XXIII,    5,  36|            recepit. Inde fatigatus Campanorum precibus sequenti die cum
14   XXIII,    6,  46|         indidem erat, longe omnium Campanorum fortissimus eques adeo ut,
15    XXIV,    3,  19|          habebat, quod duum milium Campanorum et septingentorum militum
16    XXIV,    3,  19|    quinquaginta fere primo egressi Campanorum, cum ad Fabium confugissent,
17    XXIV,    3,  19|  occasionem captum est, captivique Campanorum quique Hannibalis militum
18    XXVI,    1,   4|           erat adversus instructos Campanorum equites processerunt, et
19    XXVI,    1,   5|           sonum disposita in muris Campanorum imbellis multitudo tantum
20    XXVI,    1,   6|        ferunt: 'ne tu perditas res Campanorum narras, ubi summus honos
21    XXVI,    1,   6|         magistratum ultimus omnium Campanorum cepit.~ ~
22    XXVI,    2,  13|           supplicium fregit animos Campanorum. concursus ad curiam populi
23    XXVI,    2,  16|         quod ad supplicium attinet Campanorum et pleraque alia de Flacci
24    XXVI,    2,  16| interierunt: multitudo alia civium Campanorum venum data. de urbe agroque
25    XXVI,    5,  27|    libertatem. eo praemio inductus Campanorum Calaviorum servus - Manus
26    XXVI,    5,  27|  praetereunti circumfusa multitudo Campanorum est obsecrantium cum lacrimis
27    XXVI,    5,  27|            perditum irent nomenque Campanorum a Q. Flacco deleri sinerent.
28    XXVI,    5,  27|         consulem vestigia sceleris Campanorum; Vestae aedem petitam et
29    XXVI,    6,  33|        capta cum quaereretur ecqui Campanorum bene meritus de re publica
30    XXVI,    6,  33|     suppeditasse: ceterorum omnium Campanorum eundem erga nos animum quem
31    XXVI,    6,  34|     posterius consulendum: aliorum Campanorum summam etiam census distinxerunt
32   XXVII,    5,  25|          plerisque aequantibus eos Campanorum noxae poenaeque. senatus
33    XXXI,    4,  31|         erga nos fortunam esse. an Campanorum poenae, de qua ne ipsi quidem
34   XXXIV,    4,  45|     Thermus. ager divisus est, qui Campanorum fuerat. Sipontum item in