Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   4|      exspectabat. Postquam datas sensit, rem ad consules detulit.
 2      II,    2,   6|       infestus consulem derigit. Sensit in se iri Brutus; decorum
 3      II,    2,  11|           Herminius ubi tumultum sensit, concurrit ex insidiis,
 4      II,    5,  46|          Fabius in volnus abiit. Sensit utraque acies unius viri
 5     III,    8,  60|        certamen. Quod ubi consul sensit, reddit inlatum antea terrorem,
 6     III,    8,  62|        militem in castris consul sensit, contione advocata, 'quemadmodum'
 7      VI,    4,  24|         a summo certamine animi. sensit ergo eventus virtutis enixae
 8    VIII,    5,  36|    plures Romani volnerati sunt. sensit peritus dux quae res victoriae
 9      IX,    8,  40|          impulit aciem. Quod ubi sensit dictator, "ab laevone cornu
10     XXI,    4, 32b|      tumulis montanos laxatasque sensit custodias, pluribus ignibus
11    XXII,    1,   4|    cerneret se circumventum esse sensit, et ante in frontem lateraque
12    XXII,    2,  18|                    Hunc tumultum sensit Fabius; ceterum et insidias
13   XXIII,    4,  28|       oppugnare parant. Quod ubi sensit Hasdrubal, pro ope ferenda
14   XXIII,    5,  31|         in curia ortus. Quod ubi sensit, consul "utrumque" inquit "
15   XXIII,    6,  43|     provisaque fuerunt. Tum, ubi sensit hostem adventare, copias
16    XXIV,    3,  17|        quem ubi adventare consul sensit, Pomponio propraetore cum
17    XXVI,    2,  12|    fuerat, tamen adventum Flacci sensit, et admiratio orta est non
18    XXVI,    3,  17|          circa intexit. quod ubi sensit Hasdrubal, mittit ad Neronem
19    XXVI,    3,  17|     adgnoscens ut se dolo captum sensit, proficiscentem institit
20   XXVII,    6, 28b|         speculis signo adventare sensit, et ipse patefacta repente
21   XXVII,    6,  29|    Bruttios profectum Hannibalem sensit, exercitum cui collega praefuerat
22    XXIX,    2,   7|     Hannibal, ut consulem adesse sensit, in castra recipit, nuntioque
23    XXIX,    5,  23|      Numidae effusi in venerem - sensit, virginem a Carthagine arcessit
24   XXXIV,    3,  25| praefecto missus cum accerseret, sensit proditum consilium esse
25   XXXIV,    5,  46|       quanta fiducia esset hosti sensit, nuntium ad collegam mittit
26   XXXIV,    6,  62|         inter se ipsos discordes sensit, principibus propter conloquia
27   XXXIX,    5,  51|        occursu militum obsaeptum sensit et omnia circa clausa custodiis
28      XL,    2,  24|     datum. poculo epoto extemplo sensit, et mox coortis doloribus,
29      XL,    3,  30|       ubi adesse praetor Romanus sensit, M. Fulvium fratrem cum
30      XL,    4,  48|         ubi, quod petebat, satis sensit effectum, auxiliorum praefectis
31      XL,    4,  54|         interdum filii desiderio sensit, nunc praebendo aures, nunc
32    XLIV,    3,  44|  victoriae tantae gaudium consul sensit. Amphipolim cum iam fama
33     XLV,    1,   4|          ea legatio dimissa est. sensit Perseus, cuius nominis obliviscendum