Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   6|          his cogitationibus avitum malum, regni cupido, atque inde
 2       I,    8,  46|       similitudo eos, ut fere fit: malum malo aptissimum; sed initium
 3      II,    3,  27|            invidiam. Crescere inde malum in dies, non clamoribus
 4      II,    3,  29|       plebem quam saevire. Id adeo malum ex provocatione natum; quippe
 5      II,    4,  34|     discordia, aliud multo gravius malum civitatem invasit, caritas
 6      II,    5,  44|         essent. Diu sustentatum id malum, partim patrum consiliis,
 7     III,    2,  15|             propiusque aliud novum malum necopinato exortum. Exsules
 8     III,    2,  15|        pati timebant, incerti quod malum repentinum, externum an
 9     III,    2,  16|       plebem timebat; mansuetum id malum et per aliorum quietem malorum
10      IV,    5, 44a|           esse, ut in parcendo uni malum publicum fiat. Nihilo demissiore
11      IV,    6,  49|           agrumque Bolanum esse - "Malum quidem militibus meis" inquit, "
12      IV,    6,  49|             Quirites, sicut servis malum minantem militibus? Tamen
13      IV,    6,  49|         suffragium detur, hunc qui malum vobis minatur, iis qui agros
14      IV,    6,  50| interceptorem fraudatoremque etiam malum minari militibus? Itaque
15       V,    6,  39|           timorique perpetuo ipsum malum continens fuit cum signa
16       V,    7,  54|             Quod cum ita sit quae, malum, ratio est [haec] expertis
17     VII,    1,   4|         sit; at hercule L. Manlium malum malo augere filii et tarditatem
18    XXII,    7,  53|         aliquem transfugiant. Quod malum, praeterquam atrox, super
19   XXIII,    1,   3|             Ubi auditum est nomen, malum et improbum pro se quisque
20   XXIII,    1,   3|        homines, notissimum quodque malum maxime tolerabile dicentes
21   XXIII,    1,   7|     receptum aut eiceretur aut, si malum facinus quod a vetustissimis
22    XXIV,    4,  22|            expertos adversus notum malum inritatos esse: discordia
23    XXIV,    4,  32|          ad propius praesentiusque malum cautiores esse. et iam ad
24     XXV,    1,   1|          ubi potentius iam esse id malum apparuit quam ut minores
25     XXV,    3,  13|            Capuam viderentur, quod malum diuturnae obsidionis esse
26     XXV,    5,  26|         haec> pestilentia, commune malum, quod facile utrorumque
27  XXVIII,    5,  21|          quantum cupiditas imperii malum inter mortales esset. maior
28     XXX,    4,  25|         nauticis unus escendere in malum ut specularetur quam tenerent
29  XXXIII,    5,  44|         visceribus Graeciae ingens malum, Nabim, nunc Lacedaemoniorum,
30 XXXVIII,    3,  28|          vano quietum excitaverint malum, an iactata sermonibus res
31   XXXIX,    1,  16|      abstinuissent: numquam tantum malum in re publica fuit, nec
32   XXXIX,    1,  16|         crescit et serpit quotidie malum. iam maius est, quam ut
33    XLII,    1,   5|   Perrhaebiam quoque id pervaserat malum. cum Thessalos in armis