Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  12|          adulescens nobilis, cui indignum videbatur populum Romanum
 2      II,    3,  29|   mittunt. Quo repulso, tum vero indignum facinus esse clamitantes
 3       V,    3,  14|  comitiis auspicato quae fierent indignum dis visum honores volgari
 4      VI,    3,  14|       obiecta spes est, enimvero indignum facinus videri, cum conferendum
 5     VII,    2, 17a|          dixit. Id vero patribus indignum videri etiam dictaturam
 6       X,    1,   7|     habeat, cui deorum hominumve indignum videri potest" inquit, "
 7       X,    3,  24|          ea legere alium fructum indignum esse dicere; se aperuisse
 8       X,    4,  35|       sint. Tunc enimvero consul indignum facinus esse vociferari
 9    XXII,    6,  45|      portas evecti sunt. Id vero indignum visum ab tumultuario auxilio
10     XXV,    6,  41|                         Enimvero indignum ratus Marcellus se, qui
11    XXVI,    1,   2| exercitus Romam redisse. facinus indignum esse Cannensem exercitum
12    XXVI,    2,  10|       atque otiose facere Flacco indignum visum est; itaque immisit
13    XXVI,    2,  11|         vero adeo superbum atque indignum visum eius soli quod ipse
14   XXVII,    6,  30|       Pleurato Ardiaei. enimvero indignum ratus Philippus victos victori
15  XXVIII,    5,  29|     damnatio iniusta, miserum et indignum exsilium ut iret ad oppugnandam
16    XXIX,    2,   9|         impetum lictoribus prius indignum in modum mulcatis faciunt.
17     XXX,    4,  25|          Romani nec suis moribus indignum in iis facturum esse cum
18  XXXIII,    5,  46|         animos gerebat. enimvero indignum id ratus Hannibal viatorem
19   XXXIV,    6,  58|  enimvero id auditu etiam dicere indignum esse Hegesianax Thraciae
20    XXXV,    2,  17|       Lampsacus imperata faciant indignum videri; alii parvas et vix
21   XXXVI,    3,  20|   Boeotorum posita esset statua, indignum esse in unum Coronensem
22  XXXVII,    5,  32|     clamor undique est sublatus, indignum facinus esse, Phocaeensis,
23 XXXVIII,    3,  31|        imperium adeo superbum et indignum Lacedaemoniis visum est,
24 XXXVIII,    4,  42|     Lepidus consul intercedebat, indignum esse praedicans consules
25   XXXIX,    1,   5|        cognitorem fieri turpe et indignum collegii eius potestate
26   XXXIX,    4,  39| respondit Flaccus nihil, quod se indignum esset, facturum. medio responso
27     XLI,    2,   6|      tergum saeviri; famam, quod indignum sit, maculari dehonestarique;
28    XLII,    1,   3|     sociorum aedificiis faceret, indignum videri posset, id eum <templa
29    XLIV,    2,  24|         Romanum adgredi et, quod indignum sit, regum viribus reges
30     XLV,    2,  17|         posset imperatores nihil indignum nec clementia nec gravitate
31     XLV,    4,  36|  principum civitatis factus est, indignum facinus esse clamitantium
32     XLV,    4,  37|        vetere gloria sua et nova indignum fecisset. sed videlicet,
33     XLV,    4,  44|   scriptores. Polybius eum regem indignum maiestate nominis tanti