Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  12|       tendunt; at tu, pater deum hominumque, hinc saltem arce hostes;
 2       I,    9,  53|     Iovis templi quae digna deum hominumque rege, quae Romano imperio,
 3      II,    1,   5|          plebem, quidquid deorum hominumque Romanorum esset, induxisse
 4     III,    1,   7|         agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus
 5     III,    3,  19|         tolleretis? Pudet deorum hominumque. Cum hostes in arce, in
 6     III,    3,  25|         et mox armis, cum deorum hominumque simul violata iura exsequemur.'
 7     III,    6,  45|        unica filia, omnes deorum hominumque implorabimus fidem, neque
 8     III,    8,  57|         omnibus minitans, deorum hominumque contemptor, carnificibus,
 9      IV,    1,   4|         sacerdotia, iura gentium hominumque instituantur? Hoc ipsum,
10       V,    3,  21|   precatus esse ut si cui deorum hominumque nimia sua fortuna populique
11       V,    5,  34|          eius Gallia adeo frugum hominumque fertilis fuit ut abundans
12    VIII,    5,  33|     simul iurgans, querens, deum hominumque fidem obtestans, et complexus
13      IX,    7,  34|     audacia, in contemptu deorum hominumque ponis. Ego te, Appi Claudi,
14       X,    5,  41|     media acie et caedere deorum hominumque attonitos metu; repugnatur
15       X,    5,  41|        sternunt. Tum, iam deorum hominumque victa vi, funduntur linteatae
16    XXII,    4,  27|   cunctatione ac segnitie deorum hominumque iudicio damnata perstaret.
17    XXIV,    3,  20|       late agri, praedae pecudum hominumque actae; oppida vi capta Compulteria,
18   XXVII,    7,  39|       suaque castella et pecorum hominumque praedam peti crediderant;
19  XXVIII,    3,  12|    reparando aptior erat locorum hominumque ingeniis. itaque ergo prima
20  XXVIII,    5,  28|      imperator relinquerem, deum hominumque fidem implorare debebatis
21    XXIX,    6,  32|       improviso adortus, pecorum hominumque ingenti multitudine a praesidio
22    XXIX,    6,  32|          nec praeda modo pecorum hominumque captorum missa ad regem
23    XXXV,    3,  27|        duxit et magna vi pecorum hominumque inde abrepta, priusquam
24 XXXVIII,    2,  12|   credere consul, gnarum locorum hominumque, et cuius interesset frangi
25 XXXVIII,    6,  52|       Romani P. Scipionem deorum hominumque consensu pervenisse, ut
26      XL,    1,  12|   iudicia ac paene omnium deorum hominumque consensum collegit, per
27     XLI,    3,  21|        anno in tanta strage boum hominumque volturium usquam visum.
28    XLII,    5,  55|     paucos ad requiem iumentorum hominumque moratus dies, cum audiret
29   XLIII,    2,  23|      minore vexatione iumentorum hominumque, quam venerat, in Macedoniam
30     XLV,    3,  27|    imperatorum, simulacra deorum hominumque, omni genere et materiae
31     XLV,    3,  32|         et quidquid aliud deorum hominumque causa fieri magnis ludis
32     XLV,    4,  39| voluptatis causa an deorum * * * hominumque auctore Servio Galba turbaturi