Lib. Cap. Par.

 1     III,    8,  59|        satietas poenarum suarum cepisset quam obviam ituros licentiae
 2     III,    9,  71|     miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque voce,
 3      IV,    1,  7a|        parum recte tabernaculum cepisset. Legati ab Ardea Romam venerunt,
 4      VI,    1,   2|     caesisque cum castra impetu cepisset dictator, praedam militi
 5     VII,    3,  20|  adfectis quondam populi Romani cepisset; conversique ad delubra
 6     VII,    4,  25|       publica iniuria foediorem cepisset, ut se ipse consulem dictator
 7     VII,    5,  36|      erumperet an consul castra cepisset, Decius, quoniam non fallerent,
 8     VII,    6, 37b|      primo clamore atque impetu cepisset, pluribus hostium in tentoriis
 9    VIII,    1,   5|         victor armis Capitolium cepisset, non legatus iure gentium
10    VIII,    1,   5|     dementia patres conscriptos cepisset ut ab Setino homine leges
11    VIII,    3,  14| priusquam aere persoluto is qui cepisset extra vincula captum haberet.
12    VIII,    5,  24|        Messapiorum ac Lucanorum cepisset urbes et trecentas familias
13      IX,    8,  40|        moenia victor accessit - cepisset, ni legati dedentes urbem
14       X,    4,  35|         ortus, qui si pugnantes cepisset, insignis accepta clades
15    XXII,    6,  44|        Hannibal iam vel[ut] usu cepisset Italiam; se constrictum
16    XXIV,    6,  41|         ni tumulum in propinquo cepisset. ibi quoque circumsessus
17     XXV,    2,  10|       Trasumennum aut ad Cannas cepisset, simul in dominationem superbam
18    XXVI,    1,   5|     Calatiam praesidio vi pulso cepisset, in circumsedentes Capuam
19  XXVIII,    7,  38|      quot oppida ex hostibus vi cepisset, quas gentes in dicionem
20  XXVIII,    8,  39|      plurimas hostium vestrorum cepisset in Hispania urbes, ubique
21    XXIX,    6,  32|    inaestimabile gaudium fore - cepisset. palatos incurioseque agentes
22    XXIX,    6,  35|        convertit, eam deinde si cepisset sedem ad cetera exsequenda
23     XXX,    1,   3|        uxore ex multa copia eum cepisset. ab Syphace magis pacis
24     XXX,    2,  13|        adversus populum Romanum cepisset; exitum sui furoris eum
25    XXXI,    5,  38|   fudisset ac prope regem ipsum cepisset, protinus ad castra hostium
26   XXXII,    2,  10|       esse respondit: quas ipse cepisset, eas liberaturum; quae sibi
27    XXXV,    2,  18|      Graeciae parte sedem bello cepisset: iam primum Aetolos, qui
28  XXXVII,    7,  58|      inde naves demersisset aut cepisset, magno consensu patrum triumphus
29   XXXIX,    1,   5|     maximo eo die quo Ambraciam cepisset vovisse; in eam rem sibi
30   XXXIX,    2, 29a|      mutare; si Philippus bello cepisset eas, praemium victoriae
31   XLIII,    1,  11|      timor socios populi Romani cepisset tot urbibus in potestatem
32     XLV,    4,  37|         primum magistratum ipse cepisset, diem diceret inimico <et>