Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  55|       idque omen auguriumque ita acceptum est non motam Termini sedem
 2      IV,    3,  19|        generis, quod amplissimum acceptum maius auctiusque reliquit
 3      IV,    4, 31a|       ignominiae quam cladis est acceptum. Maesta civitas fuit vinci
 4      IV,    6,  53|     cladis ignominiaeque aut iam acceptum esset aut immineret culpam
 5      IV,    6,  60|                            Nihil acceptum unquam a plebe tanto gaudio
 6       V,    3,  18|      ignominiae erat quam cladis acceptum, quae prope in cladem ingentem
 7       V,    3,  22|       sententiae auctor fuisset, acceptum referebant. Cum iam humanae
 8      VI,    2,   9|      ductus, quod per deditionem acceptum iam totum Etrusci habebant.~ ~
 9     VII,    1,   2|      quod genus ludorum ab Oscis acceptum tenuit iuventus nec ab histrionibus
10     VII,    2,  15|        in acie tantum ibi cladis acceptum quam quod trecentos septem
11     VII,    5,  30|       defensi, beneficium quoque acceptum colamus oportet, ne ingrati
12    VIII,    2,  12|     crearetur. plus eo anno domi acceptum cladis ab consulibus ac
13    VIII,    6,  39|       qua cognita ex praeda sunt acceptum est; ceterarum rerum inrita
14      IX,    5,  24|       publicum pavidis increpat. Acceptum ab uno pavorem plures per
15      IX,    7,  36|         atque inde comi hospitio acceptum nuntiare Romanis iussum
16       X,    2,  19|         cavillansque Appius sibi acceptum referre diceret debere,
17       X,    3,  26|       tradant, nec tantum cladis acceptum et circumventis pabulatoribus
18     XXI,    5,  46|     equitatus consulem in medium acceptum, non armis modo sed etiam
19     XXI,    7,  63| plerisque in omen magni terroris acceptum. Legionibus inde duabus
20    XXII,    5,  36|         gratiae actae, aurum non acceptum.~ ~37.
21    XXII,    8,  58|         ut iurarent se redituros acceptum. Missus cum his Carthalo,
22   XXIII,    1,   1|         urbs Poeno praesidiumque acceptum est. Ibi praeda omni atque
23   XXVII,    6,  32|          quod ignominiae ad Elim acceptum fuerat. dividenti praedam
24   XXVII,    8,  50|     magis auribus quam animis id acceptum erat, ut maius laetiusque
25  XXVIII,    6,  34|           Scipioni ab eodem illo acceptum, aut servati bis uni debitam
26     XXX,    2,  15|         locuta est ferocius quam acceptum poculum nullo trepidationis
27   XXXII,    2,   9|       exercitumque ab L. Lentulo acceptum, quem dimittere debebat,
28   XXXII,    3,  23|          lembi qui praesidium id acceptum Lechaeum traicerent. Auctor
29   XXXII,    5,  35|      sibi conloqui. Id primo non acceptum, ne excludi conloquio viderentur
30   XXXVI,    1,   4|       argenti adlata. nihil eius acceptum; gratiae regibus actae;
31 XXXVIII,    4,  41|   Minucii Thermi morte damni est acceptum, fortis ac strenui viri.
32 XXXVIII,    5,  46|       cladis ignominiaeque foret acceptum, de quibus hostibus triumphum