Lib. Cap. Par.

 1    XXXI,    2,  15|       capessendi belli dum se, dum Rhodios, tum quidem dum etiam Romanos
 2    XXXI,    4,  28|        ante, Philippum urgeret. ad Rhodios quoque missi legati, ut
 3  XXXIII,    1,   3|          navalibus bellis adversus Rhodios Attalumque et terrestribus
 4  XXXVII,    2,   8|           quoque - nec commissuros Rhodios, ut iterum morarentur -
 5  XXXVII,    3,  15|        magnas res id usui fore, et Rhodios pacatis contra insulam suam
 6  XXXVII,    3,  17|         cum Romanis; ii frequentes Rhodios orare institerunt, ne urbem
 7  XXXVII,    3,  17|            ea Aemilium; vocatosque Rhodios cum percontatus esset, [
 8  XXXVII,    4,  30|         tergo pugnantibus adversus Rhodios regiis sese obiecere; momentoque
 9  XXXVII,    5,  31|       exercitum traiciendum misit, Rhodios parte praedae et spoliis
10  XXXVII,    7,  55|                               Post Rhodios Antiochi legati vocati sunt.
11 XXXVIII,    6,  60|     terrarum fines, regem Eumenem, Rhodios, alias tot Asiae urbes devinxerit
12     XLI,    2,   6|         senatus litteras Lyciis ad Rhodios dedit, nec Lycios Rhodiis
13    XLII,    1,  14|           Lyciorum gentem adversus Rhodios concitasset graviorque Asiae
14    XLII,    2,  26|       adisse: ceteras satis fidas, Rhodios fluctuantis et inbutos Persei
15    XLII,    4,  45|      multis orationibus pervicerat Rhodios, ut omissa, quam saepe vanam
16    XLII,    4,  46|  disceptatione videri posset. apud Rhodios legati adiecerunt confidere
17    XLII,    4,  46|           decreto est optare pacem Rhodios; si bellum esset, ne quid
18    XLIV,    2,  14|         quid sibi faciendum esset, Rhodios consideraturos esse. <ne>
19    XLIV,    2,  15|      auctoribus conpertum habuisse Rhodios cum Perseo rege adversus
20    XLIV,    2,  15|          cautior fuerit, detegere. Rhodios nunc in orbe terrarum arbitria
21    XLIV,    2,  15|          deos foederum testis, sed Rhodios habituros. itane tandem?
22    XLIV,    2,  23|        simul regum nomine incitari Rhodios ad bellum Romanum posse.
23    XLIV,    2,  23|         civitatis eius, adfirmabat Rhodios paratos ad bellum esse.
24     XLV,    1,   3|           Tradidere quidam legatos Rhodios nondum dimissos post victoriam
25     XLV,    1,   3|          responsum ab senatu esse: Rhodios nec utilitatium Graeciae
26     XLV,    1,   3|       inclusum teneri Persea, tunc Rhodios legationem misisse, non
27     XLV,    1,  10|         legationes misisse, quarum Rhodios semper non minus puderet
28     XLV,    2,  20|            senatum dare consuesse: Rhodios non ita meritos eo bello,
29     XLV,    2,  21| iurisdictio erat, populum adversus Rhodios incitabat rogationemque
30     XLV,    2,  22|       clementiam populi Romani --: Rhodios, qui nihil aliud quam quieverunt
31     XLV,    2,  24|     diripiatur, incendatur. hostis Rhodios esse Romani iudicare <possunt,