Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,   6|    quoque veteres iniurias ultum irent, totiens caesas legiones,
 2      II,    4,  38|          prope continuato agmine irent, praegressus Tullius ad
 3      II,    4,  40|          secum in castra hostium irent et, quoniam armis viri defendere
 4     VII,    1,   6|           fremunt omnibus locis: irent crearent consules ex plebe,
 5      IX,    1,   2|          deficeret: ea modo, qua irent, consultatio fuit. Duae
 6      IX,    2,   8|          sententiam eius pedibus irent, temptata paulisper intercessio
 7    XXII,    7,  53|          ait in tanto malo esse. Irent secum extemplo armati qui
 8    XXII,    8,  58|      deligi qui Romam ad senatum irent, nec pignus aliud fidei
 9   XXIII,    1,   7|     coniugibus ac liberis obviam irent Hannibali. Ab universis
10   XXIII,    3,  17|  Casilino cum satis magno agmine irent, avertit eos retro Casilinum
11    XXIV,    4,  30| restituebantur. nec ut Leontinos irent, proditos ad caedem commilitones
12     XXV,    2,   9|         milites monuit via omnes irent nec deverti quemquam aut
13    XXVI,    5,  27|        ne se ad ultimum perditum irent nomenque Campanorum a Q.
14   XXVII,    2,   8|          priusquam in provincias irent, duas urbanas legiones in
15   XXVII,    5,  27|        collis in quem speculatum irent placuisset, vasa conligerent
16   XXVII,    5,  27|    castris fuerat, ut consulibus irent subsidio, cum consulem et
17   XXVII,    8,  45|        ovantibus victoria obviam irent. invitare inde pro se quisque
18  XXVIII,    1,   1|       bina castra circa viam qua irent esse; laeva Celtiberos novum
19  XXVIII,    4,  20|      sublevantes eos qui prae se irent, in summum evadunt. inde
20  XXVIII,    5,  25|  universi ad stipendium petendum irent. inclinavit sententia, quod
21  XXVIII,    8,  39|        possent Italiam spectatum irent, duces dati litteraeque
22    XXIX,    4,  20|          cum praetore ac legatis irent: ad collegium pontificum
23  XXXVII,    6,  45|       sunt, et legati, qui Romam irent, venerunt. Eumenes quoque
24  XXXVII,    7,  51|          in provincias praetores irent, certamen inter P. Licinium
25 XXXVIII,    1,  10|         Athenienses deprecatores irent, dato, qui simul cum iis
26      XL,    3,  25|    pabulatum lignatumque milites irent: culta ea loca suorum finium
27      XL,    3,  26|  convenirent. permissum, ut, qua irent, protinus subitarios milites
28      XL,    3,  34|    plurimum referre. ad consules irent, et, quae ab iis imperata
29     XLI,    3,  15| deprecati sunt, ne in provincias irent, M. Popilius in Sardiniam:
30    XLIV,    2,  23|    Rhodum legati cum Macedonibus irent, Parmenio et Morcus destinantur.
31    XLIV,    2,  23|  pecuniam acciperent, qui Rhodum irent cum Illyriis legatis Thessalonicae