Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  36|     augurio rem expertus profecto futuram dixisset, "Atqui hoc animo
 2       I,    7,  38|            iam praesagiente animo futuram olim amplitudinem loci,
 3     III,    2,  17|      esset. Vim ultimam apparebat futuram spectaculoque seditionem
 4      IV,    1,   2|          Finem ergo non fieri nec futuram donec quam felices seditiones
 5      IV,    1,   2|  postulando cum prima impetrasset futuram, primo quamlibet dimicationem
 6       V,    3,  21|   victores in nostram tuamque mox futuram urbem sequare, ubi te dignum
 7     VII,    5,  30|          sperare incolumem Capuam futuram. Qua frequentia omnium generum
 8    VIII,    2,  10|         Manlius dux fuisset, eius futuram haud dubie fuisse victoriam.
 9      IX,    7,  36|          in armis paratam imperio futuram. Haec cum relata consuli
10   XXIII,    2,  14|          Poenorum, urbem extemplo futuram ni subveniatur; concedendo
11    XXIV,    2,  15|        esse nec dubiam libertatem futuram strenuis viris. tum redintegrata
12    XXIV,    5,  36|           praedae haud dubie sibi futuram Himilco ratus via decipitur.
13    XXVI,    5,  29|      Siculi essent aliam forsitan futuram fuisse sententiam suam dicere:
14    XXVI,    8,  50|          eius rei apud se gratiam futuram esse adfirmantes quam redditae
15   XXVII,    8,  48|          magis segnem quam pugnam futuram cernebat, post aciem circumducit,
16  XXVIII,    8,  45|   impensae negaverat rei publicae futuram classem, ut quae ab sociis
17     XXX,    5,  28|   Hasdrubale fugacissimo duce rem futuram, aut <cum> tumultuariis
18    XXXI,    1,   5|       urbem etiam in dicione eius futuram nisi quid in Romanis auxilii
19    XXXI,    4,  30|         suae similem deformitatem futuram fuisse, nisi Romani subvenissent.
20   XXXIV,    1,   4|           existimare, <Quirites,> futuram rem quo fuit antequam lex
21   XXXIV,    2,  19|      accepta nihil eam rem noxiae futuram quod hostibus se Romanorum
22    XXXV,    3,  30|       enim equitibus haud facilem futuram fugam - ipse gravius agmen
23    XXXV,    5,  48|        Philippo nec Hannibale rem futuram Romanis, principe altero
24   XXXVI,    2,   9|        quod eam rem magni momenti futuram rex ad conciliandos Larisaeorum
25  XXXVII,    5,  33|         quam rem magni certaminis futuram crediderant. stativa deinde
26 XXXVIII,    2,  20|          procul locis oppugnandis futuram praeceperat animo, ingentem
27 XXXVIII,    3,  33| defectionis, et civitatem in pace futuram, si id fecisset, pollicentis,
28      XL,    1,  10|          incolumi Macedoniam suam futuram sperant. si me scelus fratris,
29    XLII,    4,  46|        adiecerunt confidere pacem futuram; auctoribus enim Marcio
30     XLV,    2,  19|     pietati sit, potiorem laudem <futuram> fuisse. sed enimvero cum
31     XLV,    4,  36|          inopem atque inhonoratam futuram. Macedonas in meliore fortuna